عوامل موثر بر قضاوت داوران لیگ برتر فوتبال ایران

هدف از پژوهش حاضر شناسایی عوامل موثر بر قضاوت داوران لیگ برتر فوتبال ایران است. 23 نفر از داوران لیگ برتر فوتبال ایران که درجه ملی داشتند، با میانگین سن 5/6 ± 2/30 سال و سابقه داوری 4/6 ± 3/10 سال در این پژوهش شرکت کردند. از پرسشنامه تعدیل شده اندریو و همکاران (2006) برای جمع‌آوری اطلاعات استفاده شد. در این پژوهش تاثیرشاخص‌هایی مانند: عوامل فردی (عقیده، تمرکز، کنترل)، عوامل تجربی (شخصیت، زندگی شخصی، تجربه) و عوامل موقعیتی (عوامل جمعیتی، واکنش بازیکنان، عوامل محیطی) در قالب 32 سوال سنجیده شد. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی و استنباطی (تحلیل عاملی) استفاده شد. نتایج تحلیل عاملی نشان داد که سه عامل فوق در مجموع 9/58 درصد بر تصمیم‌گیری داوران تاثیر داشتند که عوامل موقعیتی (57/29 درصد) بیشترین تاثیر را بر قضاوت داوران داشت و عوامل تجربی (32/16 درصد) و فردی (07/13 درصد) در رتبه‌های بعدی قرار داشتند. در بین عوامل موقعیتی، دخالت و اعتراض بازیکنان و مربیان با 81/0 و 80/0 درصد بیشترین تاثیر را بر قضاوت داوران داشتند. همچنین در مورد تاثیر بازی خانگی و خارج از خانه بر قضاوت، داوران معتقد بودند که بازی‌های خانگی تاثیری بر نتیجه قضاوت آنها ندارد (6/82 درصد). در نهایت، با توجه به تاثیرگذار بودن نقش داوران در سرنوشت تیم‌هایی که برای رسیدن به قهرمانی در لیگ، هزینه‌های هنگفتی را متحمل شده‌اند، ضروری است در مورد کاهش ‌اثر این عوامل بر قضاوت داوران تدابیر مهمی اندیشیده شود. بدیهی است با این عمل، میزان اعتراض طرفداران تیم‌ها کاهش می‌یابد و می‌توان از عواقب و مشکلات قضاوت ضعیف داوران در پایان بازی‌ها کاست.