بررسی مهم‌ترین موانع اقتصادی خصوصی سازی باشگاه‌های فوتبال ایران

با وجود گذشت یک دهه از خصوصی سازی باشگاه‌های فوتبال در کشورهای پیشرفته، اغلب باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای کشورمان دولتی هستند؛ از این رو تحقیق حاضر به شناسایی و رتبه بندی مهم‌ترین موانع اقتصادی خصوصی سازی باشگاه‌های فوتبال حرفه‌ای کشور در سال 1388-89 می پردازد. این تحقیق برای اولین بار در کشور انجام شده؛ بنابراین از نوع اکتشافی است و به روش توصیفی-پیمایشی (توصیفی-تحلیلی) انجام شده است. مدیران باشگاه‌های فوتبال لیگ برتر و دسته یک، مدیران ارشد فدراسیون فوتبال (اعضای هییت رییسه و مسیولان کمیته‌های مختلف)، متخصصان مدیریت ورزشی آشنا به مسایل باشگاه‌های فوتبال (n= 150) به عنوان نمونه انتخاب شدند (روش سرشماری). گردآوری اطلاعات به شیوه میدانی، با استفاده از پرسشنامه انجام شد که استادان متخصص روایی آن را تایید کردند و پایایی آن، به روش آلفای کرونباخ 92/0 به دست آمد. برای آزمون فرضیه‌های تحقیق از آزمون‌های فریدمن و دوجمله ای استفاده شد. نتایج نشان داد به جز دو مورد (نبود نظام پیش‎بینی نتایج مسابقات و درآمد کم از نقل و انتقال بازیکن)، عوامل بررسی شده از موانع مهم خصوصی سازی باشگاه‌های فوتبال می باشند. همچنین، رتبه بندی موانع اقتصادی نشان داد که اهمیت موانع بررسی شده، یکسان نیست، به طوری که کم بودن درآمد بلیت فروشی، مهم‌ترین و نبود نظام پیش بینی نتایج مسابقات باشگاهی، کم اهمیت ترین موانع معرفی شدند. افزایش کارآیی و اثربخشی، بهبود مدیریت، به دست آوردن نتایج مطلوب و افزایش اعتبار باشگاه از موارد مهمی است که همواره مورد توجه علاقه‌مندان فوتبال بوده و مشکلات اقتصادی در راه خصوصی سازی باشگاه ها، مانع دست‌یابی به اهداف مذکور شده است؛ بنابراین رفع موانع اقتصادی موجود نخستین گام ضروری در این زمینه است.