مکان گزینی اماکن ورزشی با استفاده از مدل‌های پیوسته و گسسته فضایی مبتنیبر ترکیب دو مدل AHP و TOPSIS

هدف از پژوهش حاضر ارایه روشی علمی برای انتخاب مکان بهینه به‌منظور ساخت اماکن ورزشی است. برای دست‌یابی به این هدف، دو منطقه جنوبی شهر اصفهان به‌عنوان محدوده مطالعاتی نمونه در نظر گرفته شد و به‌منظور مکان‌گزینی اماکن ورزشی در آن‌ها از مدل‌های پیوسته و گسسته فضایی مبتنی بر ترکیب دو مدل تحلیل سلسله مراتبی (ahp) و تاپسیس (topsis) استفاده شد. مدل‌سازی اطلاعات در محیط نرم‌افزار arcgis انجام شد. بدین ترتیب ابتدا اراضی محدوده با استفاده از مدل ahp به پنج طیف گسسته طبقه‌بندی شد و با استفاده از مشاهده میدانی و نظرات محققان (با توجه به شرایط واقعی منطقه) چهار قطعه زمین (a, b, c& d) از میان اراضی با وضعیت بسیار مناسب برای ساخت استخرهای سرپوشیده (نمونه آماری) انتخاب شدند. در نهایت، با استفاده از مدل گسسته فضایی تاپسیس این زمین‌ها (ورودی‌های تاپسیس) اولویت‌بندی شدند که ورودی c با کسب بیشترین امتیاز به‌عنوان بهترین ورودی انتخاب شد. قطعه زمین منتخب به لحاظ شاخص‌های قیمت، دشواری تملیک، ارزش کاربری موجود، شرایط ژیومورفیک (خاک، شیب، سطح آب زیرزمینی و ...)، انسجام و یکپارچگی، ایمنی، دسترسی، توزیع عادلانه و جمعیت، در مقایسه با سایر اراضی برای ساخت اماکن ورزشی در شرایط مناسب‌تری قرار داشت.