•مقایسه تعادل رقابتی لیگ برتر فوتبال ایران با پنج لیگ فوتبال حرفه‌ای اروپا در فصل 2009- 2010 میلادی

بیشتر ورزش‌ها به این دلیل جذاب‌اند که نمی‌توان مسابقات آن‌ها را به‌طور کامل پیش‌بینی کرد. هرچه قدرت رقابتی تیم‌هایی که لیگ را می‌سازند بیشتر باشد، میزان پیش‌بینی مسابقات سخت‌تر می‌شود و در نتیجه، آن لیگ جذاب‌تر خواهد شد. تعادل رقابتی به تعادل بین توانمندی‌های ورزشی تیم‌ها اشاره دارد. هدف از این تحقیق عبارت است از: مقایسه تعادل رقابتی بین لیگ‌های برتر فوتبال ایران، انگلستان، آلمان، اسپانیا، فرانسه و ایتالیا در فصل 2009- 2010 میلادی. داده‌های این تحقیق ثانویه‌اند و از جداول پایانی لیگ برتر کشورهای منتخب در فصل 2009- 2010 به‌دست آمده‌اند. برای تجزیه و تحلیل داده‌ها از دو شاخص نسبت تمرکز و c5icb استفاده شد. هر چه مقدار این شاخص‌ها کمتر باشد؛ یعنی تعادل بیشتری در لیگ برقرار است و به‌عکس. نتایج تحقیق نشان داد بر اساس شاخص c5icb لیگ‌ها به‌ترتیب از بیشترین تعادل به کمترین تعادل عبارتند از : لیگ برتر ایران (60/129)، بوندس لیگای آلمان (01/135)، لاشامپیونه فرانسه (138)، کالچو ایتالیا (140)، لیگ برتر انگلیس (148) و لالیگای اسپانیا (60/149)؛ بنابراین لیگ برتر ایران بیشترین و لالیگای اسپانیا کمترین تعادل را در بین لیگ‌های بررسی‌شده در این تحقیق داشتند. به نظر می‌رسد فوتبال در ایران به‌صورت متعادل‌تری دنبال می‌شود و از حالت سنتی و دوقطبی خود در تهران خارج و در بقیه نقاط کشور هم در حال پیشرفت است.