بررسی وضعیت موجود والیبال ایران با ارایه برنامه اجرایی در راستای بهبود مستمر

هدف تحقیق حاضر توصیف وضع موجود والیبال در ایران با ارایه برنامه اجرایی در راستای بهبود مستمر است. ابزار جمع‌آوری داده‌ها، پرسشنامه محقق ساخته توصیف وضع موجود والیبال استان‌هاست که روایی محتوایی و پایایی آن تایید شد. جامعه آماری شامل کلیه استان‌های کشور (30 استان) بود. حجم نمونه آماری از طریق تعیین n نمونه در مطالعه راهنما برابر 12 استان به‌دست آمد. روش تحقیق از نوع پیمایشی، تحلیل محتوا و اقدام موردی است. یافته‌های پژوهش بر اساس آزمون کای اسکویر نشان داد در رویکرد پشتیبانی نرم، در مولفه نیروی انسانی، به‌وی‍ژه داوران و مربیان فعال، منابع مالی و حمایت‌کنندگان مالی، توسعه علمی و پژوهشی و فناوری اطلاعات (ict) و توسعه استاندارد و ارزیابی، به‌خصوص در بخش سالن‌های آموزشی و زمین‌های روباز، محیط حقوقی، مدیریت و برنامه‌ریزی، به‌ویژه در بخش مسابقات داخلی استان‌ها و توسعه فرهنگی تفاوت معنی‌داری در مقایسه نسبت‌ها وجود دارد (05/0p < ). در تمام این موارد 70 درصد استان‌ها در سطح بسیار پایینی قرار دارند. در مولفه نهادها و تشکیلات تفاوت معنی‌داری مشاهده نشد. در مبحث پشتیبانی سخت که شامل امکانات و زیرساخت و تجهیزات ورزشی است، به‌ویژه در بخش سالن‌های در دست ساخت، زمین‌های والیبال ساحلی و سایر تجهیزات ورزشی تفاوت معنی‌داری (5/0p < ) وجود داشت و 82 درصد استان‌ها در سطح پایینی قرار دارند بنابراین وضع موجود والیبال استان‌ها به لحاظ رویکرد پشتیبانی نرم و سخت ناهمگون است؛ بنابراین با توجه به مقایسه با وضع مطلوب (bench-marking)، سوات (sowt) به‌دست آمد. راه‌کارهای اجرایی توسعه ورزش والیبال بر اساس کمبودها و نظر خبرگان و استفاده از فرصت‌ها جمع بندی و وزن‌دهی شد و ملاک افزایش کمّی راه‌کارهای توسعه، متوسط نرخ رشد جمعیت ورزشکار در دوره‌های سه تا پنج و ده ساله بوده است که از طریق نظر کارشناسان اولویت‌بندی شد.