اثرات مهارت‌های ارتباطی و ارتباطات بین فردی بر اثربخشی سازمانی

یکی از فرض‌های اساسی رفتار سازمانی، شناخت ویژگی‌های فردی و ارتباطی افراد به-منظور دسترسی به بهره‌وری بیشتر و تحقق اهداف سازمانی است؛ از این رو هدف این تحقیق بررسی اثرات مهارت‌های ارتباطی و ارتباطات بین فردی و نقش آن بر اثربخشی مدیران سازمان‌های ورزشی است. تحقیق از نوع توصیفی است که به روش پیمایشی انجام شده است. جامعه آماری این پژوهش را 670 نفر از مدیران ورزشی سازمان‌های ورزش ایران تشکیل می‌دادند که از میان آن ها 245 نفر به صورت تصادفی طبقه‌ای به عنوان نمونه آماری انتخاب شدند. ابزار اندازه گیری شامل پرسشنامه‌های مهارت‌های ارتباطی بارتون جی، ارتباطات بین فردی گراهام، اثربخشی سازمانی هسو با پایایی (81/0، 86/0 و 90/0) بود. با استفاده از روش آماری استنباطی و مدل یابی معادلات ساختاری به بررسی اثرات متغیرهای مشاهده شده بر متغیرهای مکنون پرداخته شد. یافته‌های این پژوهش نشان داد بین مهارت‌های ارتباطی، ارتباطات بین فردی با بالادستان و زیردستان و اثربخشی سازمانی مدیران ورزشی ارتباطی معنی دار در سطح ( ) وجود دارد؛ از این رو نتایج اجرای مدل‌های اندازه گیری برای تحلیل مسیر مهارت‌های ارتباطی، ارتباطات بین فردی بالادستان و زیردستان و اثربخشی سازمانی مدل‌های مفهومی پژوهش را تایید نمود. به-طور کلی می‌توان گفت ویژگی‌های شخصیتی به عنوان شاخصی مناسب، نقشی موثر در پیش بینی مهارت‌های ارتباطی و ارتباطات بین فردی و اثربخش سازمانی مدیران ورزشی دارد. ضمن اینکه مهارت‌های ارتباطی مدیران ورزشی در سطح بین فردی و اثربخشی سازمانی متوسط و ضعیف ارزیابی می‌شود؛ بنابراین مسیولان باید راهبردهای مدیریتی مناسبی را به منظور رسیدن به سطح بهینه این شاخص، پیش‌بینی‌ کنند.