طراحی مدل سیاست گذاری ورزش‌های المپیکی

ورزش ایران به دانش نیاز اساسی دارد. قبل از تامین مالی، باید دانش به بدنۀ ورزش تزریق شود تا مسیر درست بعد از این انتخاب شود و سیاست‌گذاری‌ها در مسیر صحیح ریل‌گذاری شوند. هدف پژوهش حاضر طراحی مدل سیاست‌گذاری ورزش‌های المپیکی بود. روش پژوهش، آمیختۀ کیفی-‌کمّی با رویکرد اکتشافی بود. جامعۀ آماری در بخش کیفی، اعضای هیئت‌علمی دانشگاه‌ها و مدیرانی بودند که حداقل ده سال سابقۀ مدیریت در ورزش داشتند. جامعۀ آماری در بخش کمّی نیز اعضای شورای راهبردی، مدیران عالی ستادی، مدیران میانی ستادی وزارت ورزش و جوانان، روسای فدراسیون‌ها‌ و هیئت‌های ورزشی ورزش‌های المپیکی بودند. در بخش کیفی، 12 نفر و در بخش کمّی برای هر سوال بین پنج تا 10 آزمودنی نیاز بود؛ بنابراین 297 نفر نمونۀ آماری پژوهش را تشکیل دادند. ابزار جمع‌آوری اطلاعات در بخش کیفی مصاحبۀ نیمه‌ساختارمند بود که نتایج برگرفته از این مصاحبه در قالب یک پرسشنامه با شش عامل اصلی و 13 عامل فرعی طراحی شد. برای روایی محتوایی از نظر خبرگان و اعتبار سازه (تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی) و از شاخص‌های پایایی ترکیبی، آلفای کرونباخ، روایی واگرا و همگرا و مدل‌سازی معادلات‌ساختاری در نرم‌افزارهای اس‌پی‌اس‌اس نسخۀ 23 و پی‌ال‌اس نسخۀ دو استفاده شد. شاخص برازش مدل 0.70 = gof گزارش شد و نتایج مدل نهایی را در شش عامل اصلی اقتصادی، سازمانی، جهت‌گیری سازمانی، نیروی انسانی متخصص، زیرساخت و دیدگاه ورزشی تایید کرد؛ بنابراین پیشنهاد می‌شود این عوامل در زمان تصمیم‌گیری سیاست‌گذاران مد‌نظر قرار گیرند.

Designing Policy Making Model of Olympic Sports

Iranian sport has a basic need to knowledge. Before financing, knowledge must be injected into the body of sport in order to choose the right path, and policy making be put in the right direction. The purpose of this study was to design policy making model of Olympic sports. The research method is qualitative-quantitative mixed method with an exploratory approach. The statistical population in qualitative section includes faculty members of universities and managers who have at least ten years of management experience in sports, while quantitative section includes members of the strategic council, senior staff managers, middle staff managers of the Ministry of Sports and Youth, presidents of federations and sports delegations of Olympic sports. In the qualitative section, 12 people and in the quotative section, 5 to 10 subjects were required for each question, thus 297 people formed the statistical sample. Data collection tool in the qualitative section was semi-structured interview the results of which were designed in form of a questionnaire with 6 main factors and 13 sub-factors. For content validity, expert’s opinion and construct validity (exploratory and confirmatory factor analysis) and combined reliability indicators, Cronbach's alpha, divergent and convergent validation and structural equation modeling were used by SPSS23 and PLS2 softwares. The fit index of model was reported 0.70 and results confirmed the final model in six main factors: economic, organizational, organizational orientation, expert manpower, infrastructure and sporting perspective. Therefore, it is suggested that these factors be considered when policymakers' decision-making.