تاثیر مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه بر توانمند‌سازی زنان

هدف این پژوهش تعیین تاثیر مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه بر توانمند سازی زنان بود. روش‌شناسی پژوهش حاضر ازنظر هدف، کاربردی و ازحیث روش، توصیفی-همبستگی بود و همچنین، ‌بر مدل‌سازی معادلات ساختاری مبتنی بودو با استفاده از نرم‌افزار اسمارت پی.ال.اس. سه انجام شد. جامعه آماری این مطالعه تمام زنان ایرانی بودند که در فعالیت های گردشگری ماجراجویانه مشارکت داشتند که 223 نفر به‌عنوان نمونه به‌صورت دردسترس انتخاب شدند. ابزار جمع آوری داده ها پرسش‌نامه مشارکت پایدار در گردشگری ماجراجویانه از اریک بکمن (2013) و پرسش‌نامه پژوهشگرساخته‌ای برای سنجش توانمندسازی زنان بود. روایی این پرسش‌نامه ها با کمک نظرهای اصلاحی اساتید جامعه شناسی و مدیریت ورزشی بررسی شد و پایایی پرسش‌نامه ها با تعیین ضریب آلفای کرونباخ و پایایی ترکیبی تایید شد.نتایج نشان داد که در ایران امکان توانمندسازی زنان در ابعاد اجتماعی، اقتصادی، فیزیکی و سیاسی ازطریق مشارکت آن‌ها در فعالیت های ماجراجویانه وجود دارد. همچنین، توانمندسازی ازطریق مشارکت در گردشگری ماجراجویانه با توجه به ویژگی های این نوع فعالیت های جسمانی در فضاهای آزاد، به زنان ایرانی این فرصت را می دهد که ظرفیت های خود را در کنترل و اثرگذاری بر تصمیم‌هایی ارتقا دهند  که بر فضای زندگی شخصی آنان تاثیر می‌گذارند و به سود آن‌ها هستند. به سازمان های متولی امور زنان پیشنهاد می شود به‌عنوان راهبردی جدید برای توانمندسازی زنان، به فراهم‌‌کردن فرصت های مشارکت آن‌ها در فعالیت های جسمانی و به‌طور خاص، ورزش های ماجراجویانه اقدام کنند.

The Effect of Enduring Involvement in Adventure Tourism on Women’s Empowerment

The present study aimed to determine the effect of enduring involvement in adventure tourism on women’s empowerment. The methodology of the present research has been applied in terms of purpose, and from the perspective of the method, descriptiveCorrelation was specifically based on structural equation modeling using Smart PLS 3 software. The research population consisted of all Iranian women involved in adventure tourism, out of whom 223 were selected by convenience sampling. Data were collected using Beckman’s (2013) Enduring Involvement in an Adventure Tourism Questionnaire and researchermade questionnaire was used to measure the women’s empowerment. The validity of the questionnaires was assessed by the opinions of Sociology and Sport Management professors, and their reliability was confirmed by Cronbach’s alpha and composite reliability. The results indicated that Iranian women can be empowered in social, economic, physical, and political aspects by being involved in adventure. Furthermore, as adventure tourism involves outdoor physical activity, this type of empowerment gives Iranian women the opportunity to make important decisions which favorably influence their personal life. It is suggested that organizations in charge of women affairs give women the opportunity to participate in physical activities, especially adventure sports, as a new empowerment strategy.