نقش میانجی حمایت اجتماعی و خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک‌شده و مشارکت در فعالیت بدنی اوقات‌فراغت کارکنان

هدف از انجام این پژوهش، بررسی نقش میانجی حمایت اجتماعی و خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک‌شده و مشارکت در فعالیت بدنی اوقات‌فراغت کارکنان بود. روش پژوهش، توصیفی ازنوع همبستگی بود. جامعه آماری این مطالعه تمامی کارکنان منطقه 13 دانشگاه آزاد اسلامی در سال تحصیلی 97-1396 بودند (تعداد = 2050). براساس فرمول کوکران، حجم نمونه 324 نفر برآورد شد که به‌صورت نمونه‌گیری تصادفی خوشه‌ای انتخاب شدند. داده‌ها با استفاده از پرسش‌نامه‌های محیط ادراک‌شده (روبرتسون ویلسون و همکاران، 2007)، حمایت اجتماعی (سالیس و همکاران، 1987)، خودکارآمدی (شرر و همکاران، 1983) و مشارکت در فعالیت‌ بدنی اوقات‌فراغت (پژوهشگران) جمع‌آوری شدند. ارزیابی الگوی پیشنهادی ازطریق الگویابی معادلات ساختاری و با استفاده از نرم‌افزار‌های ایموس و اس.پی.اس.اس. نسخه 24 انجام شد. نتایج نشان داد که مسیرهای مستقیم محیط ادراک‌شده به حمایت اجتماعی و خودکارآمدی، حمایت اجتماعی به خودکارآمدی و خودکارآمدی به مشارکت در فعالیت بدنی، معنا‌دار شدند. همچنین، نقش میانجی‌گر خودکارآمدی در رابطه بین محیط ادراک‌شده و حمایت اجتماعی با مشارکت در فعالیت بدنی تایید شد؛ بنابراین، با توجه به یافته‌های پژوهش پیشنهاد می‌شود، شرایط محیطی مساعد و نیز حمایت‌های اجتماعی لازم فراهم شوند تا به این طریق بتوان میزان مشارکت کارکنان در فعالیت‌های بدنی را افزایش داد.

The Mediating Role of Social Support and SelfEfficacy in Relationship Between Perceived Environment and Participation in Physical Activity of Leisure Time in Employees

The purpose of this study was to examine the mediating role of social support and selfefficacy in the relationship between perceived environment and participation in physical activity of leisure time. The research method was descriptive correlational. The statistical population of this research includes all employees of the thirteen area of Islamic Azad University in 20172018 (N=2050). The sample size was estimated 324 by Cochran formula, that was selected by cluster random sampling. Data were collected using Perceived Environment (RobertsonWilson et al., 2007), Social Support (Sallis et al., 1987), SelfEfficacy (Sherer et al., 1983) and Participation in Physical Activity Leisure Time (researcher made) questionnaires. The proposed model was evaluated by Structural Equation Modeling (SEM) using AMOS and SPSS software version 24. The results showed that direct paths of perceived environment to social support and selfefficacy, social support to selfefficacy and selfefficacy to participation in physical activity were significant. The mediating role of selfefficacy was also confirmed in the relationship between perceived environment and social support with participation in physical activity. Therefore, according to the findings of the research, it is suggested that favorable environmental conditions and social support be provided to increase the participation of employees in physical activity.