اثر هوش هیجانی بر راهبردهای مدیریت تعارض با نقش تعدیل ‌کننده مهارت‌های ارتباطی در بازیکنان لیگ برتر راگبی بانوان ایران

هدف پژوهش حاضر، بررسی اثر هوش هیجانی بر راهبردهای مدیریت تعارض با نقش تعدیل‌کننده مهارت‌های ارتباطی در بازیکنان لیگ برتر راگبی بانوان ایران بود. روش پژوهش به‌صورت توصیفی پیمایشی بود. جامعه آماری همه بازیکنان لیگ برتر راگبی بانوان ایران در سال 1395 به تعداد 116 نفر بودند. جامعه آماری به روش تمام‌شمار به‌عنوان نمونه درنظر گرفته شد. ابزار پژوهش پرسش‌نامه‌های استاندارد هوش هیجانی شرینگ (1998)، مهارت‌های ارتباطی بارتون (1990) و راهبردهای مدیریت تعارض رابینز (1994) بودند. تجزیه‌وتحلیل اطلاعات به کمک روش مدل‌سازی معادلات ساختاری با رویکرد روش حداقل مربعات جزئی و نرم‌افزار اسمارت پی.ال.اس.، در دو بخش مدل اندازه‌گیری و بخش ساختاری انجام شد. نتایج نشان داد که هوش هیجانی بر مهارت‌های ارتباطی اثر مستقیم، منفی و معناداری دارد. هوش هیجانی بر راهبردهای مدیریت تعارض اثر مستقیم و معناداری دارد. مهارت ارتباطی بر راهبرد تعارض راه‌حل‌مداری اثر مستقیم، مثبت و معناداری دارد و درنهایت، هوش هیجانی بر راهبرد تعارض راه‌حل‌مداری ازطریق مهارت ارتباطی اثر غیرمستقیم، منفی و معناداری دارد. توصیه می‌شود که آموزش به‌کارگیری مهارت ارتباطی و هوش هیجانی توسط بازیکنان راگبی بانوان، برای حل موقعیت‌های تعارضی در دستور کار مربیان و سایر مسئولان راگبی قرار گیرد.