شناسایی و اولویت‌بندی موانع مشارکت ورزشی زنان معلول جسمی و حرکتی استان قم

هدف این پژوهش، شناسایی و اولویت‌بندی موانع مشارکت زنان معلول جسمی و حرکتی در برنامه‌های اوقات‌فراغت ورزشی در استان قم بود. این مطالعه ازنوع پژوهش‌های کاربردی بود که به‌صورت پیمایشی انجام شد. زنان معلول جسمی و حرکتی مراجعه‌کننده به مراکز بهزیستی و مددکاری (200 نفر) نمونه آماری این پژوهش را تشکیل دادند که به‌صورت دردسترس انتخاب شدند. ابزار اندازه‌گیری، پرسش‌نامه تعدیل‌شده محمدپور رنجبر و همکاران (1393) در مقیاس لیکرت بود که روایی محتوایی و صوری آن با نظر‌خواهی از 10 نفر از متخصصان حوزه مدیریت ورزش و پایایی آن با استفاده از آلفای کرونباخ تایید شد. داده‌ها با استفاده از آمار توصیفی و استنباطی (آزمون فریدمن برای رتبه‌بندی موانع و گویه‌های مربوط به آن) تجزیه‌وتحلیل شد. یافته‌ها نشان داد که موانع مشارکت زنان معلول جسمی و حرکتی، به‌ترتیب اولویت عبارت‌اند از: موانع اقتصادی، رسانه‌ای، ساختاری، فرهنگی و اجتماعی، شبکه‌های اجتماعی و موانع فردی. به‌نظر می‌رسد که توجه به محدودیت‌های مالی برای رفع این موانع و همچنین، اطلاع‌رسانی ازطریق رسانه‌ها بتواند تاحدودزیادی موانع اصلی افزایش مشارکت ورزشی بانوان معلول جسمی و حرکتی را برطرف کند.