تخمین غلظت آلاینده‌های pm2.5 و pm10 هوا با استفاده از داده‌های ماهواره‌ای سنجنده مودیس، شبکه عصبی عمیق و جنگل تصادفی

در حالی که بسیاری از مطالعات پیرامون تخمین غلظت آلاینده‌های هوا از جمله ذرات معلق pm2.5 و pm10 از محصولات عمق نوری هواویزهای (aod) سنجنده‌های ماهواره‌ای استفاده می‌کنند، استفاده از این محصولات به دلیل قدرت تفکیک مکانی پایین برای تهیه نقشه آلودگی شهرهای با وسعت مکانی کم از جمله شهر تهران کارا نیست. جهت حل این موضوع، در این مطالعه به‌طور مستقیم از خود محصولات سطح 1 سنجنده مودیس (و نه محصولات هواویز و آئروسل) آن استفاده شده است. روش پیشنهادی از یک شبکه عصبی عمیق و یک مدل جنگل تصادفی برای تخمین مقادیر غلظت آلاینده‌ها با استفاده از اطلاعات دو باند اول و دوم ماهواره ترا از سنجنده مودیس بهره می‌برد. نتایج ارزیابی حاکی از کارایی قابل قبول روش پیشنهادی در مقایسه با سایر روش‌‌های کارای معرفی شده در سال‌های اخیر است. نتایج این تحقیق منجر به تولید نرم‌افزاری برای تهیه نقشه آلودگی شهر تهران (نقشه غلظت pm2.5 و pm10) با استفاده از تصاویر رایگان سنجنده مودیس شده است.