تجدید آرایش بهینۀ شبکه های توزیع به‌منظور کاهش تلفات و افزایش قابلیت اطمینان با استفاده از الگوریتم خفاش

بازآرایی یکی از ساده ترین و کم‌هزینه ترین روش هایی است که به‌وسیلۀ آن میتوان بدون افزودن تجهیزات اضافی در شبکه، اهدافی مانند خودترمیمی، افزایش قابلیت اطمینان، کاهش تلفات و... را اجرایی کرد. با توجه به گسترش شبکه های توزیع، پیچیده‌تر شدن ارتباطات و افزایش پارامترها، و نیز با توجه به اینکه مدلسازی مسئله بازآرایی به‌وسیلۀ معادلات ریاضی امری ناممکن است، استفاده از تکنیک‌های هوشمند در انجام بازآرایی اجتناب‌ناپذیر است. از سوی دیگر، تحلیل قطع یا وصل بودن هر سوئیچ میبایست بدون خطا بوده و متناسب با محدودیت های شبکه، همچون جریان قابل تحمل هر شاخه، ولتاژ مجاز شینها و توان عبوری از خطوط انجام شود. با توجه به این نیاز است در بین الگوریتم‌های هوشمند، از الگوریتمی استفاده شود که از نظر فاکتورهای مختلف از قبیل دقت، سرعت همگرایی بتواند عملکردی بهینه داشته باشد. در این مطالعه، عملکرد الگوریتم های باینری خفاش، سنجاقک، ژنتیک، بهینه سازی ازدحام ذرات و فاخته در شبکه های توزیع شعاعی استاندارد 16 و 33 شینه و با هدف بازآرایی شبکه برای رسیدن به توپولوژیای با کمترین تلفات و بیشترین قابلیت اطمینان با یکدیگر مقایسه شده است. نتایج حاصل برای این مسئله نشان‌ می‌دهد که عملکرد الگوریتم باینری خفاش از نظر سرعت همگرایی نسبت به سایر الگوریتم‌ها مندرج در این مقاله بهتر است.