جداسازی و شناسایی مولکولی باکتری لاکتوباسیلوس برویس از سرکه بومی

مقدمه: سرکه یک چاشنی پرمصرف در سراسر جهان است که از مواد اولیه و روشهای متفاوت برای تولید آن استفاده میشود. در ایران نیز انواع سرکه های طبیعی با استفاده از میوه های مختلف مانند انگور و سیب، بیشتر به صورت خانگی تهیه می شود. سرکه طبیعی دارای خواص بسیار زیادی است و طب سنتی ایرانی اسلامی نیز مصرف آن را توصیه کرده است. سرکه حاوی باکتریهای اسید استیک، اسید لاکتیک و مخمر است. باکتریهای اسید استیک و مخمرها در تولید سرکه نقش دارند و باکتریهای اسید لاکتیک باعث بهبود طعم آن میشوند. هدف این پژوهش جداسازی و تعیین هویت باکتریهای اسید لاکتیک از سرکه سنتی بهویژه لاکتوباسیلوس برویس بهمنظور ارزیابی میزان تولید گاما آمینوبوتریک اسید (گابا) است. مواد و روشها: نمونه های سرکه سنتی شامل یک نمونه سرکه سیب و دو نمونه سرکه انگور، در محیط کشت مخصوص باکتریهای اسید لاکتیک (mrs) که به آن آنتی بیوتیک نیستاتین اضافه شد و کشت داده شد. با انجام تعدادی از آزمایشهای تشخیصی از جمله آزمایش کاتالاز، و تخمیر برخی از کربوهیدراتها، رشد در دما، ph و غلظتهای متفاوت نمک، حضور لاکتوباسیلها بررسی شد و درنهایت با تکثیر ژن s r dna 16 و تعیین توالی، پنج گونه لاکتوباسیلوس شناسایی شدند. نتایج: از سه نمونه سرکه سنتی، دوازده جدایه لاکتوباسیلوس جداسازی شد. همه باکتریهای جداشده کاتالاز منفی و گرم مثبت بودند و در phهای 5/4 و 5/6 و در غلظتهای 2، 4 و 5/6درصد نمک رشد کردند. اغلب باکتریها در دمای 15 درجه سانتیگراد رشد کردند. جدایه شماره 12 در دمای 45 درجه سانتیگراد نیز رشد کرد. آزمایشهای بیوشیمیایی، حضور لاکتوباسیلوس پلانتارم و لاکتوباسیلوس برویس نمونه های مطالعه شده را نشان دادند. نتیجه تعیین توالی وجود سه جدایه لاکتوباسیلوس برویس را تایید کرد. بحث و نتیجه گیری: لاکتوباسیلوس پلانتارم و لاکتوباسیلوس برویس در سرکه های بومی بررسی شده تشخیص داده شد. هرچند جداسازی لاکتوباسیلوس پلانتارم از سرکه قبلاً گزارش شده است، جداسازی لاکتوباسیلوس برویس از سرکه برای اولین بار گزارش میشود.