بهینه‏سازی فعالیت اگزوپکتینازی قارچ Monilia جداسازی شده از نارنگی در تخمیر غوطه‏ور

مقدمه: گروه‏ها‏ی متنوعی از قارچ‏ها‏ی میکروسکوپی قادرند بافت‏ها‏ی پلیمری گیاهی مانند پکتین را تجزیه کنند. بیش‏ترین کاربرد تجزیه این مواد در صنایع تولید مواد غذایی است.مواد و روش‏ها‏: در مطالعه حاضر، قارچ مولد اگزوپکتیناز از نارنگی در حال فساد جداسازی شد و خصوصیت اگزوپکتینازی آن در شرایط تخمیری غوطه‏ور بررسی شد. همچنین، تولید آنزیم قارچ جداسازی شده با قارچ صنعتی ptcc 5013 aspergillus niger مقایسه شد. تولید و فعالیت اگزوپکتینازی محلول آنزیمی از نظر اسیدیته‏، دما، زمان فعالیت و غلظت سوبسترا بررسی شد.نتایج: قارچ جداسازی شده بر اساس خصوصیات مورفولوژیک ماکروسکوپی و میکروسکوپی در جنس monilia از خانواده moniliaceae قرار گرفت. بهترین تولید اگزوپکتیناز در اسیدیته‏ 7 ‏و بیش‏ترین فعالیت آنزیم در دمای50 درجه سانتیگراد، مدت زمان 30 تا 40 دقیقه، 5/1 درصد سوبسترا و نسبت یک به یک محلول آنزیمی و محلول سوبسترا به دست آمد. قارچ monilia جداسازی شده، رشد و تولید محصول سریعی داشت؛ به طوری‏که در بهترین شرایط، فعالیت اگزوپکتینازی آن 20 واحد در دقیقه بیش‏تر از قارچ aspergillus niger به دست آمد. بحث و نتیجه‏گیری: اگزوپکتیناز تولید شده در محدوده وسیعی از اسیدیته‏ و دما قادر به فعالیت بود. از آنجایی که قارچ monilia ترکیبات سمّی نیز تولید نمی‏کند، به عنوان جایگزین برای تولید آنزیم پکتیناز، به‏ویژه در صنایع غذایی پیشنهاد می‏شود.