پلی‌اولفین‌های عامل‌دار: از سنتز تا کاربرد

آلیاژکردن پلیمرها، کوپلیمرکردن، ایجاد گروه‌های عاملی متنوع، تهیه کامپوزیت پلیمرها و اجزای معدنی یا افزودن مواد افزودنی، مانند نرم‌کننده‌ها و پایدارکننده‌ها به پلیمرها، از روش‌های نوین اصلاح خواص پلیمرها و ایجاد کاربردهای جدید برای آن‌هاست. در این میان، عامل‌دارکردن پلی‌اولفین‌ها روشی مفید برای سنتز مواد جدید با کاربردهای متنوع است. زیرا گروه‌های عاملی خواص مهم پلیمر، مانند چسبندگی، نفوذپذیری، امتزاج‌پذیری، مقاومت در برابر حلال، خواص ریولوژی و خواص‌سطحی، مانند رنگ‌پذیری، چاپ‌پذیری و قابلیت سازگاری آن را تغییر می‌دهند. بنابراین، با عامل‌دارکردن پلی‌اولفین‌ها می‌توان دامنه کاربرد آن‌ها را در زمینه‌هایی مانند چسب، رنگ و عایق‌ها گسترش داد. برای اینکه پلیمر مجموعه‌ای از خواص مشخص را نشان دهد، افزون بر نوع گروه عاملی، لازم است مقدار این گروه‌ها نیز کنترل شود. بنابراین، گسترش روش‌های سنتز کنترل شده پلی‌اولفین‌های عامل‌دار، با استفاده از مونومرهای متداول صنعتی، جایگاه ویژه‌ای در پژوهش‌های دانشگاهی و صنعتی یافته است. با این چشم‌انداز، در مقاله پیش رو، روش‌های مختلف سنتز پلی‌اولفین‌های عامل‌دار و خواص و کاربرد آن‌ها بررسی می‌شود.