اصول و کاربرد رئولوژی تبدیل فوریه در شناسایی آلیاژهای پلیمری

امروزه، تقریبا اغلب پژوهشگران پلیمری از روش‌های رئولوژی برای شناسایی ریزساختار انواع سامانه های پلیمری بهره می‌برند. از معروف‌ترین و کاربرد ی ترین این روش‌ها، روش برش ‌نوسانی دامنه‌ کوتاه (saos) برای مذاب‌های پلیمری است که اطلاعات بسیار ارزشمندی از ریزساختار ماده‌ بررسی شده در اختیار پژوهشگران قرار می‌دهد. مواد گوناگون در این آزمون، صرفا در ناحیه‌ گرانروکشسان خطی بررسی می شوند. اما در واقعیت، پلیمرها (خام، آلیاژی، کامپوزیتی و غیره) در اکثر روش‌های شکل‌دهی در معرض برش‌های بسیار بیشتر از ناحیه‌ گرانروکشسان خطی قرار می‌گیرند. بدین دلیل، بررسی رفتار غیرخطی پلیمرها از اهمیت ویژه‌ای برخوردار است. رئولوژی تبدیل فوریه، یکی از به روز‌ترین روش‌های شناسایی ریزساختار پلیمرهاست. استفاده از تغییر شکل‌های نوسانی بزرگ که به خروج از ناحیه‌ گرانروکشسان خطی منجر می‌شود، اساس روش رئولوژی تبدیل فوریه است. پاسخ تنش به این تغییر شکل‌های بزرگ، افزون بر هارمونی اصلی، شامل هارمونی‌های فرد بالاتر نیز شده که این مسئله به پیچیده‌شدن شکل پاسخ منجر می شود. در روش رئولوژی تبدیل فوریه، برای بررسی پاسخ یادشده از تبدیل پاسخی پیچیده در حوزه‌ زمان به پاسخی ساده در حوزه‌ بسامد استفاده می شود. این پاسخ دارای اطلاعات بسیار ارزشمندی درباره ریزساختار ماده است که استخراج این اطلاعات از پاسخ‌های خروجی دستگاه در دامنه گرانروکشسان خطی (با این دقت) امکان‌پذیر نیست.

principles and application of fourier-transform rheology in the identification of polymer alloys

today, almost all polymer researchers use rheological methods to identify the microstructure of various polymer systems. one of the most popular and widely used methods is the small amplitude oscillatory shear (saos) test. saos provides a set of valuable information about the microstructure of polymeric materials. various materials in this test are examined only in the linear viscoelastic region (lvr). however, polymer melts (raw, alloy, composite, etc.) are exposed to a much higher shear rate in processing methods. therefore, the study of the non-linear behavior of polymers is of particular importance. fourier transform rheology (ft rheology) is one of the most advanced methods for identifying the microstructure of polymers. the use of large amplitude oscillatory shear (laos), which leads to departure from the lvr, is the basis of the method. the stress response to this large deformation has the basic harmonies and involves higher odd harmonies that complicate the response form. in this method, the fourier transform technique is used to convert a complex response in the time domain to a simple response in the frequency domain. the mentioned response contains valuable information about the microstructure of materials, which is impossible to extract (with this high accuracy) from the output responses in the lvr.