مروری کوتاه بر اثر پارامترهای فرایند بر عمر کاربری پیشرانه جامد کامپوزیتی برپایه پلی‌بوتادی‌ان منتهی به گروه هیدروکسیل

اثر پارامترهای فرایند بر عمر کاربری پیشرانه‌های جامد کامپوزیتی برپایه پلی‌بوتادی‌ان منتهی به هیدروکسیل (htpb) برای تولید دانه‌های متوسط و بزرگ حائز اهمیت است. در این مقاله، مروری کوتاه بر افزایش عمر کاربری پیشرانه جامد کامپوزیتی برپایه htpb، از راه کنترل پارامترهای فرایند نظیر دمای اختلاط و ریخته‌گری، نسبت عامل پخت (نسبت nco/oh یا r)، سرعت برش همزن و مدت زمان هم‌زدن، به‌کارگیری نانو و میکروذرات آلومینیم و آمونیوم پرکلرات (ap) در دوغاب پیشرانه جامد کامپوزیتی و ترتیب افزودن بار جامد انجام شده است. مطالعات انجام‌شده نشان می‌دهند، افزایش دمای ریخته‌گری به سبب افزایش میزان پخت، گرانروی را افزایش می‌دهد. بنابراین کاهش دمای ریخته‌گری، با کنترل فرایند پخت، عمر کاربری را افزایش می‌دهد. با افزایش نسبت r، سرعت واکنش پخت افزایش می‌یابد که به ازدیاد وزن مولکولی، شاخه‌‌ای شدن و ایجاد شبکه اتصالات عرضی پلیمر نسبت داده شده است. در مطالعه دیگری گزارش شده است، زمانی که نسبت میکرو ap ریز به میکرو ap درشت (µapf:µapc) از 1:4 می‌گذرد، افزایش گرانروی از حالت خطی به‌نمایی تبدیل می‌شود. همچنین، زمانی که (µapc:µapf) به1:2 می‌رسد، گرانروی به‌حدی افزایش می‌یابد که ریخته‌گری دچار مشکل می‌شود. نتایج کارهای پژوهشی درباره اثر ترتیب افزودن ذرات جامد نیز بیان می‌دارد که برای نسبت اندازه ذرات (µapf:µapc) 1:2 و 1:3، ترتیب افزودن ذرات جامد به‌شکل al+2apc+2apf و برای نسبت اندازه ذرات (µapf:µapc) 1:4 به‌شکل apc+apf+apc+apf+2al بیشترین عمر کاربری را دارد.