طراحی و تدوین برنامه آموزش حل‌ مسئله بین فردی با رویکرد خلاقانه و بررسی اثربخشی آن بر بهبود مهارت‌های اجتماعی دانش ‌آموزان سرآمد

مقدمه: تقویت مهارت حل ‌مسئله بین فردی در دانش‌آموزان سرآمد می‌تواند به آن‌ها در مواجهه با مشکلات بین فردی و اجتماعی یاری دهد. با توجه به اهمیت مهارت حل‌ مسئله برای دانش‌آموزان، به طراحی برنامه آموزش حل‌مسئله بین فردی با رویکرد خلاقانه و ارزیابی اثربخشی آن بر بهبود مهارت‌های اجتماعی در دختران سرآمد پرداخته شد. روش: این پژوهش به شیوه آزمایشی و با طرح پیش‌آزمون-پس‌آزمون و گروه کنترل اجرا شد. با استفاده از آزمون ماتریس‌های پیش‌رونده هوش ریون (1938) و آزمون هوش استنفوردبینه تهران (افروز و هومن، 1375) ازمیان دانش‌آموزانی که دارای هوش‌بهر بالاتر از 120 تشخیص داده شده بودند، 42 نفر به صورت در دسترس انتخاب و به طور تصادفی به گروه آزمایش و گواه گمارده شدند. شرکت‌کنندگان گروه آزمایش طی 15 جلسه (هر جلسه 6045 دقیقه) در برنامه آموزش حل‌ مسئله خلاق بین فردی شرکت کردند و گروه گواه هیچ ‌گونه آموزشی دریافت نکردند. به منظور ارزیابی مهارت ‌های اجتماعی این دانش‌آموزان، مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی گرشام و الیوت (1990) مورد استفاده قرار گرفت. یافته‌ها: داده‌های به‌دست‌آمده با استفاده از روش تحلیل واریانس اندازه‌گ یری مکرر نشان داد که در تمامی خرده‌ مقیاس‌ های مهارت‌های اجتماعی و حل‌ مسئله، بین میانگین نمرات گروه آزمایش و گواه تفاوت معناداری وجود دارد (p<0/05). نتیجه گیری: در پایان استفاده از برنامه آموزش حل مسئله خلاق بین فردی به منظور بهبود مهارت های اجتماعی و حل مسئله مورد بحث و بررسی قرار گرفت