اثربخشی درمان ذهن آگاهی مبتنی بر شناخت در کاهش اضطراب اجتماعی و نگرش های ناکارآمد نوجوانان

مقدمه: در پژوهش‌های روان‌درمانی، ذهن آگاهی به‌عنوان یک حالت ارتقاء دهنده تفکر خودآگاهی برای بهبود بهزیستی در نظر گرفته می‌شود. در این پژوهش، اثربخشی شناخت درمانی مبتنی بر ذهن آگاهی به شیوه گروهی در اضطراب اجتماعی و نگرش‌های ناکارآمد نوجوانان مورد بررسی قرار گرفت. روش: روش این پژوهش، آزمایشی با مدل پیش‌آزمون ـ پس‌آزمون با گروه کنترل است. نمونه شامل 30 نفر از    دانش­آموزان پسر دبیرستانی شهرستان خرم‌آباد در سال 1391 بود. ابتدا از 357 نفر از افراد آزمون اضطراب اجتماعی لیبوویتز و نگرش‌های ناکارآمد بک و وایزمن به عمل آمد؛ سپس تعداد 30 نفر از جامعه فوق که نمره بالاتری (طبق معیار نقطه برش بالینی) را در این آزمون‌ها کسب کرده بودند، انتخاب شدند. از این تعداد، 15 نفر برای گروه آزمایش و 15 نفر برای گروه گواه به‌صورت تصادفی ساده انتخاب شدند. درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی طی 8 جلسه نود دقیقه‌ای، هر هفته یک جلسه اجرا شد. پس از اتمام جلسات پس‌آزمون روی دو گروه آزمایش و کنترل اجرا گردید. یافته‌ها:بر اساس نتایج حاصل از تحلیل کوواریانس، بین میانگین نمره‌هایپس‌آزمون گروه آزمایش و کنترل تفاوت معنی‌داری وجود داشت01/0>p . به‌طوری که میزان اضطراب اجتماعی و نگرش‌های ناکارآمد در افراد تحت مداخله به‌طور چشمگیری کاهش پیدا کرده بود. نتیجه‌گیری: درمان شناختی مبتنی بر ذهن آگاهی می‌تواند باعث افزایش سلامت روان‌شناختی در نوجوانان شود.

The Efficacy of Mindfulness Therapy Cognitive in reduction on Social Anxiety and Dysfunctional Attitude in Adolescent’s

Aims: In psychotherapy research, mindfulness has been conceptualized as an enhanced state of selfawareness thought to promote wellbeing. This research studied the efficacy of Mindfulness Cognitive Therapy on Social Anxiety and Dysfunctional attitude in Adolescent’s. Method:  The research method was experimental with control group. The samples included 30 students in khoramabad city and the sampling method was head counting. At first, 357 participants passed the Social Anxiety and Dysfunctional Attitude tests. Then, 30 students with the highest scores were selected as sample group and were divided randomly to two experimental and control groups each with 15 members. The experimental group received group mindfulness training for 8 sessions (one 90 minutes session each week). At the end, the questionnaire was administrated again as the posttest. Results: Based on the results of covariance analysis, there was significant differences between the experimental and control groups' marks (p<0/01), meaning that social anxiety and dysfunctional attitude had decreased significantly for the experimental group.Conclusion: Mindfulness CognitiveTherapycan increase psychological health in Adolescents.