بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر مهارت حل مسئله اجتماعی دانش آموزان

مقدمه: هدف پژوهش حاضر بررسی اثربخشی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان بر مهارت حل مساله اجتماعی دانش آموزان بود. روش: جامعه پژوهش حاضر شامل 1573 دانش آموز پسر سال اول دبیرستان بود که در سال تحصیلی 9089 در مدارس دولتی شهر کرج مشغول به تحصیل بودند. بدین منظور از جامعه یاد شده با توجه به هدف تحقیق، نمونه ای به حجم50 نفر( 25 نفر گروه کنترل و 25 نفر گروه آزمایش )با استفاده از روش نمونه­گیری خوشه­ای چند مرحله­ای انتخاب شدند.روشپژوهش نیمه آزمایشی بود وشرکت­کنندگان در یک مداخله سه ماهه به مدت 15 جلسه و هر جلسه به مدت زمان 90  دقیقه آموزش دیدند؛ آنگاه با استفاده از طرح پیش آزمون،پس آزمون با گروه کنترل و اجرای پرسشنامه توانایی حل مساله اجتماعی و دوره پیگیری اطلاعات لازم جمع آوری شد. برای تحلیل داده‌ها از آزمون تحلیل کواریانس و آزمون تی استفاده شد. یافته­ها: نتایج نشان می‌دهد که آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان در افزایش مهارت حل مساله اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش موثر بوده است. همچنین میزان مهارت حل مساله اجتماعی دانش آموزان گروه آزمایش در طول زمان از پایداری مناسبی برخوردار بوده است.بحث و نتیجه گیری: آموزش راهبردهای یادگیری خودگردان به دانش­آموزان کمک می­کند تاآن‌ها بتوانند در مورد مسائل اجتماعی و تحصیلی خود بهتر تصمیم گرفته و راه حل ارائه نمایند، دربارة تفکر و فرآیند یادگیری خود، عمیق‌تر و دقیق‌تر شوند و به این باور برسند که توانایی حل مسائل را دارند.

The effects of teaching self-regulated learning strategy on students’ social problem solving

Aim: The purpose of this study was to examine the effects of teaching selfregulated learning strategies on students’ social problem solving. Method: The sle size consisted of 50 high school students, divided into 25 students in the experimental and 25 in the control group using a random cluster multiplestage sling type. The measurement tool consisted of Social problem solving inventory D’Zurilla, Nezu, and MaydeuOlivares (2002) that was executed as a pretest in both groups. Then, only the experimental group underwent a training program of selfregulated learning strategies for 15 sessions. After the training, a posttest using the aforementioned scale was taken from both groups. Data was analyzed by calculating the analysis of covariance (ANCOVA) and Ttest. Results: The results indicated that teaching selfregulation learning strategies had a significant and stable effect on students’ social problem solving ability. Conclusions: Teaching selfregulated learning strategy enables students decide better on social and academic issues. It also helps them to be more accurate in learning process and thinking, and to believe that they have the ability to solve problems.