برآورد مقدماتی پایایی و روایی مقیاس های افسانه پردازی شخصی و خیال پردازی جدید: مقیاس‌هایی برای سنجش خودمیان بینی در بزرگسالان

مقدمه: پژوهش حاضر با هدف برآورد مقدماتی پایایی و روایی مقیاس های افسانه پردازی شخصی و خیال پردازی جدید:‌ مقیاس‌هایی برای سنجش خود میان بینی در بزرگسالان انجام شده است. روش: در این مطالعه 308 دانشجوی دانشگاه پیام نور به روش نمونه گیری داوطلبانه انتخاب شدند و از پرسشنامه‌های افسانه پردازی شخصی و خیال پردازی (1967) برای سنجش خود میان بینی و از پرسشنامه‌های افسردگی بک (1970) و هیجان خواهی زاکرمن‌(1978) برای تعیین روایی همزمان استفاده شد. داده‌های بدست آمده با استفاده از ضریب همبستگی پیرسون، آلفای کرونباخ، دو نیمه کردن گاتمن و تحلیل عاملی مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: تحلیل داده‌ها نشان داد که میان افسانه پردازی شخصی با افسردگی همبستگی معکوس ومعنادار وجود دارد (01/0 < p) میان افسانه پردازی شخصی با هیجان خواهی همبستگی مستقیم وجود دارد (01/0 < p) ومیان خیال پردازی جدید با افسردگی و هیجان خواهی همبستگی مستقیم و معنادار وجود دارد (01/0 < p) که حاکی از روایی همزمان این مقیاس ها می باشد. همچنین پایایی مقیاس افسانه پردازی شخصی با استفاده از روش آلفای کرونباخ 78/0 و پایایی مقیاس خیال پردازی با استفاده از روش آلفای کرونباخ 86/0 و پایایی مقیاس خیال-پردازی جدید با استفاده از روش دو نیمه کردن گاتمن 75/0 بدست آمد. با استفاده از روش تحلیل عامل برای مقیاس افسانه پردازی شخصی سه عامل و برای مقیاس خیال-پردازی یازده عامل استخراج شد. نتیجه گیری: برآورد مقدماتی نشان داد که پرسشنامه‌های افسانه پردازی شخصی و خیال پردازی جدید به عنوان ابزارهایی پایا و معتبر برای ارزیابی خود میان بینی در میان بزرگسالان می باشند