ارتباط اجتماعی خردمندانه؛ بازتعریف مفهوم ارتباط در فرهنگ ایرانی مبتنی بر شاهنامه فردوسی

این پژوهش با هدف بازتعریف مقهوم ارتباط در ایران تحت عنوان ارتباط اجتماعی خردمندانه مبتنی بر شاهنامه فردوسی به انجام رسید . این تحقیق از نظر هدف، بنیادی و بر اساس ماهیت تحقیق و گردآوری داده‎ها، کیفی مبتنی بر روش داده‌بنیاد بود. با توجه به هدف پژوهش، بیت، به عنوان واحد تحلیل در نظر گرفته شد. جامعه آماری شامل متن کامل شاهنامه فردوسی تصحیح هشت‎جلدی جلال خالقی مطلق بود. تجزیه و تحلیل آماری مبتنی بر فرایند کدگذاری باز، کدگذاری محوری و کدگذاری ترکیبی در نرم‎افزار maxquda نسخه 2018 انجام شد. به منظور اعتباریابی الگوی طراحی شده از دیدگاه صاحب‎نظران و پژوهشگران با روش نمونه‎گیری هدفمند بهره گرفته شد. میزان پایایی کدگذاری مولفه‌ها بر اساس شاخص کاپا برابر با 91/0 به دست آمد. یافته‌ها نشان داد که ارتباط اجتماعی خردمندانه در شاهنامه فردوسی مشتمل بر هفت خرده‎مولفه همزیستی مسالمت‌آمیز با دیگران، گفتار سازنده و اثربخش در ارتباط بین فردی، ارتباط رشدگرا و متعادل با افراد نیک، درک ارزش‌ها و جایگاه خانواده، کمک‎رسانی و کمک‎طلبی زبانی و عملی، شجاعت و جرات مندی در بیان نظر و عمل درست و دغدغه‌مندی و آگاهی اجتماعی بود. در نتیجه، به سبب ابعاد گسترده و جامعیت تعریف ارتباط اجتماعی خردمندانه به پژوهشگران پیشنهاد می‌شود که در جهت ساخت ابزارهای معتبر و بسته‌های آموزش مهارت ارتباط خردمندانه بر ابعاد مفهوم ارتباط اجتماعی خردمندانه که در این مطالعه شناسایی شد، تمرکز کنند.

wise social relationship; redefining the concept of relationship in iranian culture based on ferdowsi’s shahnameh

social relationship is a culture-dependent concept that a precise understanding of its definition and components requires a careful examination of this concept in the cultural context of each society. therefore, the aim of this this study was redefining the importance of relationship in iran under the title of wise social relationship based on ferdowsi’s shahnameh. this research was basic in terms of purpose, and qualitative research based on the grounded theory method based on the data collection. according to the purpose of the research, verse was considered as the unit of analysis. the statistical population included the complete text of ferdowsi’s shahnameh, the eight-volume revision of jalal khaleghi motlagh. statistical analysis based on the process of open coding, axial coding and combined coding was performed in maxquda 2018. in order to validate the designed model, the point of view of experts and researchers was used with the purposeful sampling method. the reliability of the coding of the components was found to be 0.91 based on the kappa index. the findings showed that wise social relationship in ferdowsi’s shahnameh consists of 7 components of peaceful coexistence with others, constructive and effective speech in interpersonal relationship, development-center and balanced relationship, understanding the values and status of the family, verbal and practical helping and help-seeking, courageous and assertiveness in expressing the right opinion and action, concern and social awareness. as a result, due to the wide dimensions and comprehensiveness of the definition of wise social relationship, it is suggested to researchers to focus on the dimensions of the concept of wise social relationship identified in this study in order to construct reliable tools and training packages for wise relationship skills.