مقایسه اثر بخشی آموزش گروهی مدیریت خشم و توانمند سازی روانی- اجتماعی بر پرخاشگری و خودکارآمدی اجتماعی

مقدمه: پایین بودن خودکارآمدی و پرخاشگری در ﻫﻤﻪ فرهنگ‌ها دﯾﺪه می‌شود و از شایع‌ترین ﻣﺸﮑﻼت در دانش آموزان ﻫﺴﺘﻨﺪ ﮐﻪ ﻣﻮﺟﺐ ﻧﺎراﺣﺘﯽ و ﭘﺮﯾﺸﺎﻧﯽ دﯾﮕﺮان ﺷﺪه و ﺑﻬﺪاﺷﺖ رواﻧﯽ ﺟﺎﻣﻌﻪ را ﻣﺨﺘﻞ می‌کنند. هدف از پژوهش حاضر مقایسه اثربخشی آموزش گروهی مدیریت خشم و توانمندسازی روانی-اجتماعی بر پرخاشگری و خودکارآمدی اجتماعی بود. روش: روش پژوهش آزمایشی با طرح پیش آزمون، پس آزمون با گروه کنترل همراه با مرحله پیگیری 2 ماهه بود. در این پژوهش جامعه آماری پژوهش حاضر کلیه دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تهران در سال تحصیلی 1400-1399 به تعداد 125110 نفر دختر بودند و با استفاده از روش نمونه‌گیری در دسترس تعداد 90 نفر از آنان انتخاب و در سه گروه (هر گروه 30 نفر) به صورت تصادفی جایگزین شدند. گروه‌های آزمایش تحت هر کدام 12 جلسه 90 دقیقه ای آموزش مدیریت خشم و آموزش توانمندسازی روانی-اجتماعی قرار گرفتند؛ اما گروه کنترل هیچ‌گونه مداخله‏ای دریافت نکردند و در لیست انتظار باقی ماندند. از پرسشنامه پرخاشگری و خودکارآمدی اجتماعی به منظور گردآوری اطلاعات استفاده شد. تجزیه ‌و تحلیل اطلاعات به ‌دست‌آمده از اجرای پرسشنامه ها از طریق نرم‏افزار spss نسخه 24 با تحلیل واریانس با اندازه‏گیری مکرر انجام شد. یافته‏ها: نتایج نشان داد هر دو درمان مذکور در مرحله پس آزمون و پیگیری نسبت به گروه کنترل اثربخشی معناداری بر کاهش پرخاشگری و افزایش خودکارآمدی اجتماعی دانش آموزان اعمال کردند (0/05>p). افزون بر این نتایج نشان دهنده آن بود که آموزش گروهی مدیریت خشم اثربخش تر از گروه توانمندی روانی-اجتماعی در کاهش پرخاشگری و افزایش خودکارآمدی اجتماعی بود(0/05>p). نتیجه گیری: می‌توان نتیجه گیری کرد که، آموزش مدیریت خشم و توانمندی روانی-اجتماعی را به عنوان ابزارهای حمایتی و موثر جهت کاهش پرخاشگری و افزایش خودکارآمدی اجتماعی به شمار آورد و از آن به ‌ویژه برای نوجوانان سود جست.

the comparison of effectiveness of group training anger management and psycho-social empowerment on aggression and social self-efficacy

objective: low self-efficacy and aggression are found in all cultures and are the most common kind of problems in students, which cause discomfort and distress in others; thus, they disrupt the mental health of the community. this study aims to investigate the comparison of effectiveness of group training anger management and psycho-social empowerment on aggression and social self-efficacy. method: this experimental study was conducted with a pretest-posttest design with control group and follow-up two month. the statistical population of this study included all the female students high school tehran city to 125110 people were in year academic 2020-2021 and 90 female students by convenience sampling were considered as the sample size in two experimental groups and on group control (each group of 30 female students). the experimental groups underwent group training anger management and psycho-social empowerment (12 sessions 90 minutes in each training), but the control group received no training and remained in the waiting list. to collect data aggression questionnaire and adolescents social self-efficacy scale. data analysis was performed using spss-24 software in two sections: descriptive and inferential (analysis of variance with repeated measures and bonferroni). results: the results of the study showed that both types of treatment in post-test and follow up had a significant effect on reducing aggression and increasing social self-efficacy of female high school students (p<0.05). in addition, the results showed that group anger management training was more effective than psycho-social empowerment group in reducing aggression and increasing social self-efficacy (p<0.05). conclusion: it can be concluded that, anger training anger management and psycho-social empowerment can be considered as a supportive and effective tool for reducing aggression and increasing social self-efficacy and used for adolescents in particular.