تاثیر افشای هیجانی نوشتاری در پرخاشگری و زودانگیختگی و دشواری تنظیم هیجانی نوجوانان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای: مطالعه تک آزمودنی

مقدمه: هدف پژوهش حاضر تعیین اثربخشی افشای هیجانی نوشتاری بر زودانگیختگی، پرخاشگری وسختی تنظیم هیجانی سه نوجوان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای در چارچوب یک طرح تجربی تک آزمودنی خط پایۀ چندگانه بود. روش: سه نوجوان براساس تشخیص مبتنی بر چهارمین ویرایش مقیاس‌درجه بندی سوانسون، نولان و پلهام، 5-dsm و ایشنباخ، انتخاب شدند. به منظور سنجش پرخاشگری، زودانگیختگی و دشواری تنظیم هیجانی، پرسشنامه‌های پرخاشگری باس و پری (1992)، پنج عاملی زودانگیختگی لینهام و همکاران (2001)، و تنظیم هیجانی روئمر و گراتز (2004) در مراحل خط پایه، جلسات مداخله و پیگیری توسط آزمودنی‌ها تکمیل شدند. یافته ها: مقدار اندازه اثر پرخاشگری مقیاس باس و پری بر حسب شاخص کوهن برای آزمودنی‌های اول تا سوم به ترتیب برابر با 0/56، 0/41 و 0/47 و میزان بهبودی پس از مداخله 45، 35 و 49%و مرحله پیگیری با 47، 41 و 50% است. مقدار اندازه اثرزودانگیختگی مقیاس پنج عاملی، بر حسب شاخص کوهن برای سه آزمودنی به ترتیب برابر با 40/0، 53/0 و 52/0 و میزان بهبودی پس از مداخله 47، 52 و 47%و مرحله پیگیری 47، 51 و 50% است. مقدار اندازه اثر دشواری تنظیم هیجان، بر حسب شاخص کوهن برای سه آزمودنی به ترتیب برابر با 0/41، 0/38 و 0/37 و میزان بهبودی پس از مداخله با 35، 44 و 37% و مرحله پیگیری با 37، 41 و 35% است. نتیجه گیری: نتایج تحقیق نشان داد راهبرد افشای نوشتاری هیجان می‌تواند در مداخلات روانشناختی برای کاهش پرخاشگری، تکانشگری و سختی تنظیم هیجانی نوجوانان مبتلا به اختلال نافرمانی مقابله‌ای مد نظر قرار گیرد.

the effect of written emotional disclosure in aggression and impulsivity and difficulties in emotion regulation of youth with oppositional defiant disorder: a single subject study

objective: the aim of study was conducted to assess the effectiveness of wed impulsivity and aggression in adolescents with odd. method: current study was conducted using a single subject experimental design. diagnosis of odd according to the snap-iv, scale dsm5, eisenbach. in order to assess aggression and impulsivity and difficulty in emotion regulation, bass perry aggression (1992) and five factors of impulsivity by linham et al (2001) and roemer and graz (2004) er were completed by participants at the beginning and during intervention sessions. results: the magnitude of the effect of aggression on the bass and perry scale according to the cohen index for the first to third participants was 0.56 0.41 and 0.47 respectively. the rate of recovery after the intervention was 45, 35 and 49% and the follow-up stage was 47,41and 50%. the magnitude of the effect of the five-factor scale, according to the cohen index for three participants is equal to0,40, 0,53 and 0,52 respectively, and the rate of recovery after the intervention was 47, 52 and 47% .the follow-up stage was 47,51 and 50%.the magnitude of the effect of difficulty in regulating emotion, according to the cohen index for three subjects is equal to 0,41, 0,38 and 0,37, respectively.the rate of recovery after the intervention was 35,44 and 37% and the follow-up stage was 37, 41 and 35%. conclusion: reduction in aggression and impulsivity dimensions. the results showed that wed of emotion can be useful in psychological interventions based on reducing aggression, impulsivity and difficulty in emotional regulation of adolescents with odd..