بررسی ویژگی های روانسنجی پرسشنامه همدلی خود

هدف: این پژوهش با هدف ساخت مقیاس سنجش همدلی خود بر مبنای رویکرد روان پویشی دوانلو و مالان انجام شد. روش: این پژوهش از نوع توصیفی همبستگی با هدف توسعه ای روانسنجی بود. جامعه آماری این پژوهش شامل کلیه دانشجویان دانشگاه آزاد اسلامی واحدهای تهران و گرمسار در سال تحصیلی 98-99 بود. یافته ها: ضریب پایایی این مقیاس به روش آلفای کرونباخ 0.89 به دست آمد. نتایج تحلیل عاملی اکتشافی و تاییدی مقیاس همدلی خود نشان داد که با 16 گویه 5 عامل توجه به بدن، درک احساس، درون نگری، اضطراب و مکانیسسم های دفاعی را اندازه گیری می نماید. این مقیاس با ضریب پایایی و روایی سازه و محتوایی، برای غربالگری افراد در میزان همدلی خود مناسب است. این پژوهش به عنوان نخستین تلاش برای ساخت مقیاس همدلی خود انجام شد که به 16 گویه و 5 عامل درونی این مفهوم دست یافت. شاخص های روانسنجی این مقیاس برای نخستین تلاش قابل تامل است . این مقیاس فعلا برای غربالگری مناسب است و این مسیر نیازمند پژوهش های گسترده تری است تا بتواند به شاخص های روانسنجی مناسب برای سنجش های بالینی دست یابد.

The psychometric properties of the questionnaire self-empathy

Objective: The aim of this study was to construct a selfempathy scale based on the psychodynamic approach of Davanloo and Malan. Method: This was a descriptive correlational study with the aim of developmental psychometrics. The statistical population of this study included all students of Islamic Azad University of Tehran and Garmsar in the academic year of 199899. Results: The reliability coefficient of this scale was 0.89 by Cronbach’s alpha method. The results of exploratory and confirmatory factor analysis of his selfempathy scale showed that with 16 items, 5 factors measure body attention, perception of feelings, introspection, anxiety, and defense mechanisms. This scale, with its coefficient of reliability and validity of structure and content, is suitable for screening people at their level of selfempathy. This research was done as the first attempt to construct a scale of selfempathy that achieved 16 items and 5 internal factors of this concept. Psychometric indices of this scale can be considered for the first attempt. This scale is currently suitable for screening and this path requires more extensive research to be able to achieve psychometric indices suitable for clinical trials.