تاثیر آموزش حل مساله بر ابعاد راهبردهای مقابله با استرس و مسئولیت پذیری دانشجویان

مقدمه: هدف از این تحقیق تعیین تاثیر آموزش حل مسئله بر راهبردهای مقابله بر استرس و مسئولیت پذیری دانشجویان است. روش: تحقیق حاضر از نظر هدف کاربردی و از نظر روش نیمه آزمایشی با گروه شاهد و آزمایشی و از نوع طرح پیش آزمون پس آزمون است. جامعه آماری این تحقیق شامل دانشجویان کارشناسی آموزش از دور است که با روش نمونه گیری در دسترس 40 نفر از بین این افراد انتخاب و در دو گروه آزمایش (20 نفر) و گواه (20 نفر) گمارش شدند. ابزار تحقیق پرسشنامه راهبردهای مقابله با استرس لازاروس و فولکمن (1988) و پرسشنامه مسئولیت پذیری نعمتی (1387) است. برای تجزیه و تحلیل داده ها از تحلیل کواریانس استفاده شد. یافته ها: داده های جمع آوری شده توسط نرم افزار spss و با استفاده از آزمون تحلیل کوواریانس تحلیل شدند، نتایج تحلیل نشان داد آموزش حل مسئله بر ابعاد راهبردهای مقابله با استرس (راهبردهای مسئله مدار و هیجان مدار) و همچنین مسئولیت پذیری دانشجویان تاثیرگذار است و گروه آزمایش بعد از آموزش بیشتر از روش های مسئله مدار استفاده کرده بودند. نتیجه گیری: با توجه به اینکه مسئله مداری میزان توانایی افراد برای مواجه با مسائل روز آن هاست و بر اساس نتایج تحقیق آموزش حل مسئله می تواند این توانایی را در دانشجویان افزایش داده و باعث ارتقاء توانمندی های آن ها برای مواجه با مشکلات و حل آن ها باشد توصیه می شود، آموزش حل مسئله در تقویت مهارت های دانشجویان مورد توجه قرار گیرد و از طریق برنامه‌های آموزشی و دانشگاهی پرورش یابد.

The Effect of ProblemSolving Training on the Students Stress Coping Strategies and Responsibility

Introduction: The purpose of this study is to examine the effects of problemsolving training on the  stress coping strategies and responsibility of distance education students. Method: The present research is quasiexperimental with control and experimental groups with pretest and posttest. The statistical population of the study consisted of undergraduate students of distance education system among whom 40 were selected through available sampling method and assigned in two experimental (n = 20) and control (n = 20) groups. The research instruments for collecting data consisted of Lazarus and Folkman’s (1988) Stress Coping Strategies Questionnaire and Nematic Responsibility Questionnaire (2008). Using SPSS software version 21, Covariance analysis was used for data analysis. Results: The results showed that problem solving training influenced the dimensions of stress coping strategies (problembased and emotionalbased strategies) as well as students’ responsibility and the experimental group used problem solving methods more after training. Conclusion: Given that problem solving is the ability of individuals to deal with their daily problems, and based on the results of the research, problem solving training can increase this ability in students and enhance their ability to face problems. So it is recommended that problemsolving instruction be emphasized in enhancing students’ skills and provided through academic and educational programs.