اثر بخشی تعاملی آموزش راهبردهای خودگردانفراشناختی و خود پنداره تحصیلی بر مولفه های تاب آوری و هیجانات مثبت تحصیلی

هدف:پژوهش حاضر با هدف تعیین اثربخشی تعاملی آموزش راهبردهای یادگیری خودگردانفراشناختی وخودپنداره تحصیلی برمولفه‌های  تاب‌آوری تحصیلی و هیجانات تحصیلی مثبت دانش آموزان انجام گرفت. روش: طرح این پژوهش نیمه آزمایشی از نوع پیش‌آزمون و پس‌آزمون با گروه کنترل بود. جامعه این پژوهش دانش‌آموزان پسر دوره متوسطه شهر تبریز بودند. نمونه آماری این پژوهش شامل 60 نفر از دانش آموزان بودند که از طریق مطالعه مقدماتی و غربالگری با استفاده از نمونه‌گیری خوشه‌ای چندمرحله‌ای انتخاب شدند و با استفاده از روش جایگزینی هدفمند در دو گروه آزمایش و کنترل گمارده شدند. برای تحلیل داده ها از تحلیل کوواریانس عاملی چندمتغیره استفاده شد. نتایج: آموزش راهبردهای خودگردان فراشناختی موجب افزایش و بهبود مولفه‌های تاب آوری تحصیلی و  هیجانات مثبت تحصیلی شده است و اثر تعاملی متغیرها در تمامی مولفه های تاب‌آوری و هیجانات مثبت تحصیلی معنی دار بود.نتیجه‌گیری: با آموزش راهبردهای خودگردانی فراشناختی و همچنین توجه به نقش تعاملی خودپنداره تحصیلی می‌توان تاب‌آوری تحصیلی و هیجانات مثبت تحصیلی را افزایش داد. این پژوهش دارای تلویحاتی برای مدیران، معلمان و مشاوران مدرسه است که می‌توانند از نتایج آن برای بهبود پیشرفت دانش‌آموزان استفاده نمایند

Interactive Effectiveness of training Selfregulated Metacognitive Strategies and Academic SelfConcept on Academic Resilience and Positive Emotions

Introduction: The present study was conducted with the aim at determining the interactive effecttiveness of selfregulatedmetacognitive strategies and academic selfconcept on educational resilience and positive academic emotions of secondary school students. Method: The design of this semiexperimental research was pretest and posttest with control group. The population of this study was Tabriz secondary school students. The statistical sample of this study was 60 students who were selected through a pilot study and a multistage cluster sampling.They then were assigned into two experimental and control groups by using a targeted substitution method. The experimental group participated in the training sessions for selfregulatedmetacognitive strategies for 12 sessions and the control group did not receive any interventions. Results: the training of metacognitive selfdirected strategies led to significant improvement in the experimental group compared to control group in academic resilence and positive emotion, and also the interactive effect of teaching selfregulatedmetacognitive strategies and selfconcept on all components of academic resilience and positive emotional were significant. Conclusion: academic resilience and positive emotions can be increased by training metacognitive selfregulation strategies, as well as paying attention to the interactive and moderating role of selfconcept. This research has implications for managers, teachers and school advisers who can use their results to improve student progress.