بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی از طریق الگوی یادگیری مشاهده‌ای بندورا بر بهبود این مهارت‌ها و نظریه ذهن دختران و پسران پیش‌دبستانی

مقدمه: هدف از این پژوهش بررسی اثربخشی آموزش مهارت‌های اجتماعی از طریق الگوی یادگیری مشاهده‌ای بندورا بر ارتقاء و بهبود نظریه ذهن کودکان دختر و پسر پیش‌دبستانی شهر ارومیه بود. روش: پژوهش حاضر که از نوع مطالعات نیمه آزمایشی است به شیوه ی پیش‌آزمون پس‌آزمون به همراه گروه کنترل اجرا گردید.40 کودک به شیوه در دسترس انتخاب‌شده و به‌صورت تصادفی به دو گروه آزمایش و کنترل تقسیم شدند. جهت سنجش متغیرها در این پژوهش از دو مقیاس درجه‌بندی مهارت‌های اجتماعی کودکان پیش‌دبستانی الیوت و گرشام (ssrs) و پرسشنامه 38 سوالی نظریه ی ذهن استیمن و موریس به‌عنوان ابزار گردآوری اطلاعات مربوط به پیش‌آزمون و پس‌آزمون استفاده‌شده است. مهارت‌های اجتماعی به مدت 15 جلسه از طریق روش یادگیری مشاهده‌ای بندورا به گروه آزمایش آموزش داده شد؛ سپس داده‌های حاصل از آزمون‌ها با استفاده از تحلیل کوواریانس و آزمون t مستقل موردبررسی قرار گرفتند. یافته‌ها: نشان دادند که آموزش مهارت‌های اجتماعی از طریق الگوی یادگیری مشاهده‌ای بندورا موجب افزایش معنادار این مهارت‌ها و توانایی نظریه ذهن در کودکان گردید. نتیجه گیری: مبتنی بر نتایج پژوهش حاضر می‌توان اذعان نمود مداخلات آموزشی قادرند از طریق ارتقاء تئوری ذهن از بروز بسیاری از ناهنجاری‌ها ی شناختی و رفتاری کودکان پیشگیری کنند، لذا پیشنهاد می‌شود آموزش مهارت‌های اجتماعی در سیاست‌گذاری‌های نهاد آموزش‌وپرورش و مراکز بالینی گنجانده شود.