تاثیر تمرین هوازی در هوای آلوده به ذرات کربن سیاه بر بیان ژن‌های tlr4 و il-1β در بافت قلب موش‌های صحرایی نر

پژوهش حاضر اثرات تمرین هوازی بر فاکتورهای التهابی قلب موش های در معرض ذرات کربن سیاه را مورد بررسی قرار داده است. در این پژوهش، 24 سر موش نر بالغ نژاد ویستار 10 هفته ای با میانگین وزنی 97/26±29/279 گرم به چهار گروه شش تایی تقسیم شدند که عبارت هستند از: گروه کنترل (بدون تمرین هوازی و قرارگیری در معرض pm10)، گروه تمرین هوازی (پنج جلسه در هفته و به مدت چهار هفته)، گروه قرارگیری در معرض pm10 کربن سیاه (پنج میلی گرم در متر مکعب) و گروه تمرین هوازی همراه با قرارگیری در معرض pm10 کربن سیاه. شایان ذکر است که بیان ژن های tlr4 و il1β در بافت قلب با استفاده از روش realtime pcr سنجیده شد. همچنین، جهت تعیین اختلاف معنادار بین گروه ها از آزمون تحلیل واریانس دو سویه و آزمون تعقیبی lsd با سطح معناداری 05.0≥p استفاده گردید. یافته ها نشان می دهد که تمرین هوازی توانسته است افزایش بیان ژن il-1β ناشی از pm10 را در بافت قلب مهار کند، اما در مقایسه با گروه کنترل، بیان ژن il-1β تنها در گروه آلودگی به شکل معناداری بالاتر می باشد (046. p=0). نتایج به دست آمده حاکی از آن است که چهار هفته قرارگیری در معرض pm10کربن سیاه، به شکل معناداری بیان ژن il-1β را در بافت قلب افزایش می دهد و این وضعیت با انجام تمرینات هوازی وخیم تر نمی گردد.