تاثیر تمرین هوازی بر وخامت کلی و مقدار شاخص‌های خطر متابولیک در بیماران مبتلا به سندرم متابولیک: مطالعۀ فراتحلیلی

به دلیل عدم ارائۀ تاثیر واحد تمرین بر وخامت کلی خطر متابولیک و نیز مربوط بودن سال چاپ مطالعات فراتحلیلی موجود به قبل از سال (2011)، نتایج موجود قطعیت ندارند؛ لذا، هدف از این فراتحلیل، تعیین تاثیر تمرین هوازی بر خطر کلی سندرم متابولیک و مقدار هر یک از شاخص‌هقزی خطر در آزمودنی‌های مبتلا به سندرم متابولیک می باشد. جهت انجام پژوهش، کارآزمایی‌های بالینی و تصادفی مربوط به بررسی تمرین هوازی بیشتر از چهار هفته بر وضعیت متابولیک بیماران سندرم متابولیک چاپ شده تا سال (2015) مورد تحلیل واقع شد . فاکتور اصلی مورد مطالعه، امتیاز z سندرم متابولیک و فاکتورهای ثانویۀ شاخص‌های خطر متابولیک بود . شایان ذکر است که مدل‌های اثرات تصادفی و ثابت جهت تحلیل‌ها استفاده شدند و اندازۀ اثر بر حسب تفاوت ‌استاندارد میانگین در تناوب‌های اطمینان 95 درصد گزارش شد . ناهمگونی بین مطالعات نیز توسط آزمون خی دو بررسی گشت و مقدار i2 بیش از 50 درصد به عنوان ناهمگونی قابل‌ملاحظه قلمداد گردید. علاوه براین، در ارتباط با فاکتور اصلی، هشت پژوهش مورد فراتحلیل قرار گرفت که شامل 561 آزمودنی در قالب گروه‌های تمرین هوازی (288 نفر) و کنترل (273 نفر) بود . تغییرات استاندارد میانگین برای امتیاز z سندرم متابولیک برابر با ( 0/33 ) و برای فاکتورهای ثانویه شامل: قند‌خون برابر با ( 0/36)، لیپوپروتئین ‌پرچگال برابر با ( 0/3)، فشار ‌متوسط‌ سرخرگی برابر با ( 0/23)، تری‌گلیسرید برابر با (0/1 ) و دور‌ کمر برابر با (0/40 ) محاسبه گردید. یافته ها نشان می دهند که تاثیر متوسط تمرین‌‌ هوازی بر بهبود وخامت‌کلی خطر متابولیک در بیماران سندرم متابولیک، بر فواید بالینی تمرین هوازی تاکید می‌کند. با این حال، تعیین تاثیر عواملی مانند سن، جنسیت، نژاد و پارامترهای تمرینی در فراتحلیل‌های‌ آماری آینده می‌تواند بسیار کاربردی و ارزشمند باشد.

Effect of Aerobic Training on Overall Metabolic Risk and Indices Levels in Patients with Metabolic Syndrome: A MetaAnalysis Study

Results from metaanalyses focused on patients MetS are not conclusive because of no specifically focusing on the overall metabolic risk and papers published up to 2011. Therefore, this metaanalysis was determined the effect of aerobic training on overall metabolic syndrome z score and its indices MetS patients. RCTs and CTs that investigated the effect of, at least, 4 weeks aerobic training in adults with MetS, published in a peerreviewed journal up to 2015 were included. Primary outcome measure was MetS z score and the MetS factors were secondary outcomes. Randomand fixedeffect models were used for analyzing the data and the effect size were reported as standard difference in means and between 95% confidence intervals(CIs). Heterogeneity between trial results was tested with a standard Chisquared(v2) test. A value for I2[50% has been considered to be substantial heterogeneity. Eight trials were included to investigate about primary outcome, involving 561 participants (288 in aerobic training group and 273 in control group). MetS Z score had 0.33 standard deviation from mean. For secondary outcomes, standard deviation from their mean were 0.36 for FBS, 0.03 for HDL, 0.23 for MAP, 0.1 for TG and 0.40 for WC. Mild effect of aerobic training on overall MetS risk and most of the associated cardiovascular risk factors persists on clinical benefits of aerobic training in MetS patients. However, quantifying the effects of the aforementioned factors and other variables such as age, gender, race and training parameters in future metaanalyses could be applicative and useful.