نقش تمرین هوازی و دریافت مکمل امگا سه بر سطح پروتئین فسفریلۀ تاو در هیپوکامپ موش‌های آلزایمری‌شده با هوموسیستئین

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر هشت هفته تمرین هوازی و دریافت مکمل امگا سه بر سطح پروتئین فسفریلۀ تاو در هیپوکامپ موش‌های آلزایمری‌شده با هوموسیستئین می‌باشد. بدین‌منظور، 60 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (سن 12 هفته و میانگین وزن 91/11±31/222 گرم) به شش گروه مساوی آلزایمری + امگا سه، آلزایمری + تمرین، آلزایمری + تمرین + امگا سه، کنترل سالم، شم و کنترل آلزایمری تقسیم شدند. شایان‌ذکر است که برای القای آلزایمر از تزریق هوموسیستئین با دوز 6/0 مولار به درون بطن مغز استفاده شد و تمرین با سرعت 20 متر در دقیقه (60 دقیقه در هر جلسه، پنج روز در هفته روی نوار گردان) اعمال گردید. گروه‌های مکمل در مدت هشت هفته، روزانه 800 میلی‌گرم به ازای هر کیلوگرم وزن بدن، مکمل امگا سه دریافت کردند. لازم‌به‌ذکر است که سطح پروتئین فسفریلۀ تاو به روش الایزا اندازه‌گیری گشت. تحلیل داده‌ها نیز با استفاده از آزمون آنالیز واریانس یک طرفه و آزمون تعقیبی توکی انجام شد (p<0.05). نتایج نشان می‌دهد که سطح پروتئین فسفریلۀ تاو هیپوکامپ در گروه‌های آلزایمری + تمرین، آلزایمری + مکمل امگا سه و کنترل سالم نسبت به گروه کنترل آلزایمری به‌صورت معناداری پایین‌تر بود (مقادیر p به‌ترتیب 03/0، 01/0 و 003/0). درمقابل، سطح پروتئین فسفریلۀ تاو هیپوکامپ در گروه آلزایمری + تمرین + مکمل امگا سه نسبت به گروه کنترل آلزایمری تفاوت معناداری نداشت (p=0.34). به‌نظر می‌رسد تمرین هوازی و مصرف امگا سه به‌طور مستقل می‌توانند باعث کاهش پروتئین فسفریلۀ تاو در هیپوکامپ موش‌های آلزایمری گردند و نیز این‌که استفادۀ هم‌زمان از دو شیوه باعث تعدیل اثر هر یک از این مداخلات می‌شود.