اثر میزان محدودیت جریان خون هنگام فعالیت‌ ایزومتریک بر غلظت هورمون‌ رشد و تستوسترون مردان فعال

هدف از پژوهش حاضر، بررسی اثر میزان محدودیت جریان خون (کاآتسو) هنگام فعالیت‌ ایزومتریک بر غلظت هورمون‌ رشد و تستوسترون مردان فعالبود. این پژوهشازنوع مطالعات نیمه‌تجربی بوده و 10 مرد فعال (دارای یک تا سه جلسه فعالیت در هفته، میانگین سنی 32/2±8/23 سال و شاخص تودۀ بدنی 80/1±26/24 کیلوگرم بر مترمربع) که سابقۀ انجام تمرین مقاومتی را داشتند، به‌صورت داوطلبانه در آن شرکت نمودند. ابتدا، فشار سیستولی پای آزمودنی‌ها به‌وسیلۀ دستگاه سونوگرافی داپلر رنگی تعیین گردید و سپس، آزمودنی‌ها پروتکل پژوهش را که شش انقباض ایزومتریک 10 ثانیه‌ای با بار 65 درصد و حداکثر انقباض ارادی با 60 ثانیه استراحت بین هر انقباض و با چند فشار مختلف محدودیت جریان خون (صفر (بدون فشار)، 70، 100 و 130 درصد فشار سیستولی پا) بود، اجرا کردند. لازم‌به‌ذکر است که نمونه‌های خون پیش از فعالیت، بلافاصله پس از فعالیت و 15 دقیقه پس‌ازآن گرفته شد. نتایج تحلیل داده‌ها تعامل معناداری را در هورمون رشد، تستوسترون و لاکتات بین فشارهای مختلف محدودیت جریان خون (جلسه‌×‌زمان)‌ نشان نمی‌دهد (p<0.05). علاوه‌براین، نتایج حاکی از آن است که میزان هورمون رشد، تستوسترون و لاکتات بلافاصله پس از فعالیت نسبت به‌پیش از آن در تمامی فشار‌های محدودیت جریان خون افزایش‌یافته است (p<0.05)؛ اما به‌جز هورمون تستوسترون (p=0.074)، میزان هورمون رشد و لاکتات در 15 دقیقه پس از فعالیت نسبت به‌پیش از آن در تمامی فشارهای محدودیت جریان خون معنادار می‌باشد (p<0.05). می‌توان گفت باوجوداینکه با افزایش فشار محدودیت جریان خون، میزان هورمون‌های رشد و تستوسترون افزایش‌یافته است؛ اما تفاوت معنادار در مقدار هورمون‌های تستوسترون و رشد بین فعالیت با فشارهای مختلف محدودیت جریان خون در یک شدت برابر مشاهده نمی‌شود.