تاثیر 14 هفته تمرین استقامتی بر بیان Mir-499 بطن چپ رت‌های نر نژاد ویستار

هدف این پژوهش بررسی اثر تمرین استقامتی بر بیان mir-499 بطن چپ بود. بدین منظور 14 رت تحت شرایط کنترل‌شده (دما، چرخه روشنایی و تاریکی و دسترسی آزاد به آب و غذا) نگهداری و بعد از آشناسازی با پروتکل تمرینی به صورت تصادفی به دو گروه کنترل و تجربی تقسیم شدند. گروه تجربی یک برنامه استقامتی 14 هفته‌ای را روی تردمیل اجرا کرد و سپس 48 ساعت پس از پایان آخرین جلسه تمرینی بی‌هوش و تشریح شدند، سپس قلب آنها خارج و بطن چپ جدا شد. میزان هایپرتروفی آن اندازه‌گیری و با استفاده از روشreal time-pcr میزان بیان mir-499 در بطن چپ آنها اندازه‌گیری شد. در پایان با استفاده از آزمون آماری t اطلاعات به دست آمده ارزیابی شد. شاخص‌های ارزیابی هایپرتروفی نشان داد که نسبت وزن بطن چپ به وزن بدن گروه تجربی (18/0±3/2) در مقایسه با گروه کنترل (12/0±049/2) بیشتر و در سطحp=0.05 معنی‌دار بود و نسبت وزن بطن چپ به سطح رویه بدن در گروه تجربی (008/0±168/0) در مقایسه با گروه کنترل (006/0±153/0) بیشتر و در سطح p=0.05 معنی‌دار بود. در نهایت میانگین بیان mir-499 در گروه تمرین کرده بالاتر از گروه کنترل بود (p=.004). به نظر می‌رسدmir-499 بر هایپرتروفی ناشی از فعالیت استقامتی در قلب به خصوص بطن چپ اثر گذار باشد.