تاثیر نوع تمرین طی محدودیت کالری بر غلظت ادیپوکاین‌‌های پلاسما مردان چاق

مطالعة حاضر با هدف بررسی تاثیر محدودیت کالری همراه با تمرین اینتروال شدید و تمرین مقاومتی بر غلظت پلاسمایی ادیپونکتین، tnf-α و انسولین ناشتا انجام شد. در یک کارآزمایی نیمه تجربی 28 مرد چاق سالم با میانگین سنی 2/7 ± 6/31 سال داوطلب به‌طور تصادفی به 3 گروه محدودیت کالری (cr; n=8)، ترکیب محدودیت کالریک و تمرین اینتروال شدید (crhit; n=10) و ترکیب محدودیت کالریک و تمرین مقاومتی (crrt; n=10) تقسیم شدند. تمرین اینتروال شدید با شدت 90 – 85 درصد ضربان قلب بیشینه و تمرین مقاومتی با شدت 80 – 70 درصد یک تکرار بیشینه و سه جلسه در هفته اجرا شد. سه روز قبل از شروع 12 هفته مداخله و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی نمونه‌‌های خونی جمع‌آوری شدند. وزن بدن، تودة چربی و درصد چربی بدن آزمودنی‌‌ها در هر سه گروه به‌طور معناداری کاهش یافت. غلظت ادیپونکتین پلاسما در گروه‌های ترکیبی به‌طور معناداری افزایش یافت (گروه تمرین اینتروال: از 65/2 به 6/4 و در گروه مقاومتی: از 0/3 به 5/3 میکروگرم بر میلی‌لیتر). غلظت tnf-α نیز در گروه‌های ترکیبی کاهش معناداری را نشان داد (گروه اینتروال: از 4/2 به 4/1 و در گروه مقاومتی: از 7/2 به 5/2 پیکوگرم بر میلی‌لیتر). افزایش ادیپونکتین و کاهش tnf-αدر گروه crhit بیشتر از گروه crrt بود (0. 01≥p). غلظت انسولین پلاسما در هر سه گروه به‌طور معناداری کاهش یافت (crrt: -18. 4%؛ crhit: -33. 3%؛ cr: -23. 3%)، اما هیچ تفاوت معناداری بین گروه‌‌ها وجود نداشت. نتایج حاصل نشان داد ترکیب تمرین اینتروال شدید و محدودیت کالری برای بهبود ترکیب بدن و کاهش انسولین ناشتا، tnf-α و افزایش ادیپونکتین پلاسما روش مناسب‌تری است.