ﺗﺄثیر تمرین‌های متفاوت ورزشی بر مقادیر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز موش‌های صحرایی

پژوهش حاضر با هدف شناخت اثرات احتمالی شیوه­های متفاوت تمرینات ورزشی بر مقادیر عامل نوروتروفیک مشتق از مغز (bdnf) در هیپوکمپ موش­های صحرایی بالغ انجام شد. در این پژوهش تجربی- آزمایشگاهی 35 سر موش صحرایی نر نژاد ویستار (با سن 8 هفته و میانگین وزن 10±170 گرم)، به طور تصادفی در 5گروه مساوی 7 تایی کنترل، تمرین استقامتی، تمرین تناوبی شدید، تمرین پر‌شدت و تمرین بر سطح شیب­دار تقسیم شدند. گروه تمرین استقامتی به مدت 8 هفته، تحت فعالیت ورزشی استقامتی بر روی نوار گردان مخصوص جوندگان قرار گرفتند. گروه تمرین تناوبی شدید، به مدت 8 هفته فعالیت ورزشی تناوبی با استراحت فعال بر نوارگردان اجرا کردند. گروه تمرین پر‌شدت، با شدت بالا بر نوارگردان دویدند. گروه تمرین بر سطح شیب­دار، بر نوار گردان شیب­دار فعالیت خود را انجام دادند. مقادیر bdnf با روش الایزا سنجیده شد و داده­ها با استفاده از روش آماری تحلیل واریانس یک طرفه با α<0.05تحلیل شدند. یافته­های پژوهش حاضر نشان داد، مقادیر bdnf هیپوکمپ پس از 8 هفته، در گروه­های تمرین استقامتی (0.768=p)، تمرین تناوبی شدید (0.135=p)، تمرین پر‌شدت (0.163=p) و تمرین بر سطح شیب­دار (0.172=p) نسبت به گروه کنترل تفاوت معناداری را نشان ندادند. هر چند  تمرین­های متفاوت ورزشی نتوانست موجب تفاوت معنادار سطوح bdnf شود، اما به نظر می­رسد، تمرینات ورزشی با شدت و فشار بالاتر می­تواند تغییر مقادیر bdnf هیپوکمپ را بیشتر تحت تاثیر قرار دهد.