تاثیر شانزده هفته تمرین استقامتی و رژیم غذایی پرچرب بر اینترلوکین- 6 و 10 و نسفاتین -1 پلاسمایی موش‌های صحرایی

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین استقامتی بلندمدت و رژیم غذایی پرچرب بر نسفاتین -1، اینترلوکین-6 و اینترلوکین-10، به منظور شناخت نقش عوامل التهابی و ضد‌التهابی در تنظیم اشتها، دریافت غذا و ارتباط این عوامل با چاقی می‌باشد. به همین منظور تعداد 32 سر موش صحرایی نر به‌طور تصادفی در چهار گروه 8 تایی: 1) گروه کنترل با رژیم غذایی پرچرب (chfd)، 2) گروه کنترل با رژیم غذایی استاندارد (csd) 3) گروه تمرین استقامتی با رژیم غذایی پرچرب (ehfd) 4)گروه تمرین استقامتی با رژیم غذایی استاندارد(esd) (هر جلسه تمرین 60 دقیقه با سرعت m/min 30، 5 روز در هفته به مدت 16 هفته)، دویدن روی نوارگردان بدون شیب، تقسیم شدند و از آب و غذای در دسترس، استفاده کردند. از روش الایزا برای ‌اندازه‌گیری پارامترهای بیوشیمیایی و از تحلیل واریانس چند متغیره برای تجزیه و تحلیل داده‌ها استفاده گردید. نتایج نشان داد که بین نسفاتین-1 و il-10 در گروه‌های تمرین و گروه کنترل با رژیم غذایی یکسان، تفاوت معناداری وجود ندارد اما بین گروه‌ها با رژیم غذایی پرچرب و استاندارد تفاوت معناداری وجود داشت (p<0.001). پژوهش حاضر نشان داد، تمرین استقامتی متوسط تا شدید، احتمالاً با ایجاد تعادل در مسیرهای کنترل کننده اشتها و متابولیسم بدن که یکی از مسیرهای احتمالی نسفاتین-1، اینترلوکین-6 و 10 می‌باشد، از تاثیر چاق کنندگی غذاهای پرچرب پیشگیری نماید.