تاثیر تمرینات توام هوازی و مقاومتی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و شاخص‌های سرمی عملکرد کلیوی در مردان مبتلا به دیابت نوع دو

هدف از این پژوهش تاثیر تمرینات توام مقاومتی و هوازی بر میزان فیلتراسیون گلومرولی و سطوح خونی فاکتورهای بیوشیمیایی مرتبط با عملکرد کلیوی در بیماران دیابت نوع دو بود. تعداد 20 بیمار مبتلا به دیابت نوع دو (میانگین سن 73/52 سال، میانگین وزن 82 کیلوگرم، میانگین نمایه توده بدن 51/30 کیلوگرم بر مجذور متر، میانگین قند ناشتا 92/155 میلی‌گرم در دسی‌لیتر) به طور تصادفی در دو گروه تجربی (n=10) و گروه کنترل (n=10) تقسیم شدند. گروه تجربی تمرینات هوازی و مقاومتی را سه بار در هفته و برای مدت 10 هفته انجام دادند و گروه کنترل فعالیت‌های معمول خودشان را انجام ‌دادند. نمونه‌های خونی برای اندازه‌گیری سطوح سرمی فاکتورهای اوره، کراتینین و اسید اوریک و میزان فیلتراسیون گلومرولی در ابتدا و پایان پروتکل تمرینی از آزمودنی‌ها گرفته شد. از آزمون‌های t وابسته و t مستقل برای ارزیابی تفاوت معناداری در قبل و بعد از دوره تمرینی بین گروه کنترل و گروه تجربی استفاده شد. سطح معناداری p?0.05 در نظر گرفته شد. میزان فاکتورهای اوره و کراتینین و میزان فیلتراسیون گلومرولی در گروه تجربی در پس‌آزمون نسبت به پیش‌آزمون کاهش معناداری پیدا کرده بود (0.05?p) در حالی‌که در گروه کنترل تغییر معناداری نداشت. سطح فاکتور بیوشیمیایی اسید اوریک در هیچ‌کدام از گروه‌ها تغییر معناداری پیدا نکرد. نتایج این پژوهش‌ها نشان می‌دهد که تمرینات توام هوازی و مقاومتی می‌تواند میزان فیلتراسیون کلیوی و سطوح سرمی اوره و کراتینین را در بیماران دیابتی نوع دو بهبود دهد.