تاثیر 4 هفته تمرینات هوازی بر وضعیت اکسایشی تحریک شده با هموسیستیین در هیپوکمپ پشتی موش‌های صحرایی

هرچند که تمرین منظم بدنی برای بدن مفید است، اما اطلاعات اندک و سردرگم کننده ای در خصوص این موضوع که آیا ورزش منظم می‌تواند باعث ایجاد استرس اکسایشی در مغز، به وی‍‍‍ژه در هیپوکمپ پشتی شود یا خیر وجود دارد. هدف این مطالعه، تعیین اثر 4 هفته تمرین هوازی بر سوپراکسید دیسموتاز و مالوندی آلدهید در هیپوکمپ پشتی موش‌های نر بود. در این خصوص تعداد 82 سر موش 3 ماهه با وزن 40 ±300 گرم به طور تصادفی به دو گروه شامل طرح مطالعه مقدماتی (برای تعیین دوز موثر هموسستیین یعنی 1/0، 2/0، 3/0 و 6/0 مولار بر تغییرات فرسایشی مغز واختلالات حافظه) و طرح مطالعه اصلی و زیر گروه‌های مربوطه دسته‌بندی شدند. موش‌های گروه تمرین هوازی به مدت 4 هفته، هفته‌ای 5 جلسه با سرعت 12 تا 14متر در دقیقه و به مدت 10 تا30 دقیقه روی نوارگردان دویدند. در پایان هفته چهارم، سوپر اکسیددیسموتاز و مالوندی آلدهید هیپوکمپ پشتی به ترتیب با روش‌های الایزا واسپکتروفتومتری اندازه‌گیری شدند. داده‌ها با استفاده ازمون‌های t مستقل و وابسته در سطح 05/0 p ? تحلیل شدند. نتایج نشان داد که القای هموسیستیین ( با دوز 6/0 مولار) به درون هیپوکمپ پشتی، باعث افزایش معنی‌دار مالوندی آلدهید در این ناحیه و اختلال حافظه در موش‌های صحرایی گردید. به علاوه، انجام 4 هفته تمرین هوازی باعث افزایش قابل توجه مقدار سوپر اکسید دیسموتاز وکاهش غیر معنی‌دار مقادیر مالوندی آلدهید در مقایسه با گروه کنترل با سن مشابه شد. این نتایج نقش انجام تمرین منظم بدنی در حفظ و بهبود عملکرد مغز را نشان می‌دهد و به نظر می‌رسد افزایش عوامل ضد اکسایشی و احتمالاً نوروژنز، به عنوان یک سازوکار فیزیولوژیک در بهبود حافظه ناشی از ورزش نقش دارند.