تاثیر وضعیت‌های بدنی مختلف حین فعالیت‌های مقاومتی تقویت‌کننده عضلات چهارسر ران بر شاخص‌های عملکردی قلبی-عروقی مردان تمرین کرده

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر وضعیت های بدنی مختلف حین فعالیت های مقاومتی تقویت کننده عضلات چهارسر ران برو سایر شاخص های عملکردی قلبی-عروقی مردان تمرین کرده بود. به این منظور، 13 مرد سالم (rpp) حاصل ضرب دوگانه75 کیلوگرم، سابق ه ی /4±6/ 178 سانتی متر، وزن 95 /34 ±9/ 20 سال، قد 1 /3±1/ (میانگین±انحراف استاندارد: سن 14تمرین > 3 سال) بهصورت داوطلبانه در این پژوهش شرکت کردند. از شاخص های قلبی-عروقی برای بررسی و مقایسهپاسخ های همودینامیکی در سه حرکت پرس پا، اسکوات ایستاده و اسکوات هاگ با شش تکرار در 85 درصد ی ک تکراربیشینه استفاده شد. شاخص های عملکردی ضربان قلب، فشار خون سیستولی، فشار خون دیاستولی و حاصل ضرب دوگانه،طی سه روز متوالی و بلافاصله قبل از شروع حرکت و آخرین تکرار فعالیت های مقاومتی اندازه گیری شدند. ابتدا، نرمالیتیداده های جمع آوری شده با استفاده از آزمون کولموگروف-اسمیرنوف تایید شد و سپس داده ها با استفاده از آزمو ن هایمکرر و آزمون تعقیبی بونفرونی در سطح معنی داری 5 درصد تجزیه و تحلیل شدند. نتایج نشان داد سه شاخص ضربانقلب، فشار خون سیستولی و حاصل ضرب دوگانه، پس از فعالیت های مقاومتی تقویت کننده عضلات چهارسر ران افزایشدامنه تغییرات شاخص حاصل ضرب دوگانه در حرکت اسکوات هاگ بزرگ تر از دو حرکت .(p?0/ معنی داری داشتند ( 05پژوهش حاضر نشان .(p > 0/ دیگر بود با این حال اختلاف معنی داری بین اسکوات هاگ و اسکوات ایستاده مشاهده نشد ( 05داد حاصل ضرب دوگانه در پرس پا کوچک تر از دو وضعیت دیگر بود؛ بنابراین پرس پا می تواند وضعیت بدنی کم خطرتریبرای تقویت عضلات چهارسر ران در افراد دارای مشکلات قلبی-عروقی باشد. بهعلاوه، اسکوات هاگ ممکن است درمقایسه با پرس پا و اسکوات ایستاده، فشار نامطلوب بیشتری به عضله قلب ورزشکاران وارد سازد. با این حال، اظهار نظرقطعی در این زمینه نیازمند تحقیقات بیشتری است