اثر تمرینات الاستیک، پلایومتریک و مقاومتی بر عملکرد بی‌هوازی والیبالیست‌های نخبه استان کردستان

توان، ترکیبی از قدرت و سرعت و از عوامل مهم موفقیت ورزشکار در رقابت‌های ورزشی است. تمرینات الاستیک و پلایومتریک به‌عنوان روش‌هایی نسبتاً جدید برای بهبود توان معرفی شده‌اند. با توجه به کمبود مطالعات انجام شده در زمینه اثرات تمرینات الاستیک بر عملکردهای بدنی، در این تحقیق تفاوت بین اثر تمرینات الاستیک، پلایومتریک و مقاومتی بر عملکرد بی‌هوازی والیبالیست‌های نخبه استان کردستان بررسی شد. 30 نفر از والیبالیست‌های نخبه (میانگین سنی59/1±86/24 سال، قد 84/3±187 سانتی‌متر و وزن 93/2±83/78 کیلوگرم) به‌طور داوطلبانه در تحقیق شرکت کردند و به‌صورت تصادفی به سه گروه تقسیم شدند: گروه تمرین الاستیک (10نفر)، گروه تمرین پلایومتریک (10نفر) و گروه تمرین مقاومتی (10نفر). هر سه گروه به مدت هشت هفته، دو جلسه در هفته و طبق برنامه‌ای مدون به تمرین پرداختند. قبل و پس از برنامه تمرین، پیش و پس‌آزمون پرش عمودی، دویدن 72/45 متر، قدرت عضلانی پا (اسکات) از آزمودنی‌ها به عمل آمد. به‌منظور تجزیه و تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، t همبسته، anova یک‌طرفه و آزمون غیرپارامتریک کروسکال والیس استفاده شد. تحلیل داده‌ها نشان داد در رکوردهای پس‌آزمون آزمودنی‌ها، در مقایسه با پیش آزمون افزایش معنی‌داری روی داده است. تحلیل anova یک‌راهه نشان داد رکوردهای دویدن 72/45 متر گروه تمرین الاستیک به‌طور معنی‌داری کمتر از دیگر گروه‌هاست (05/0p < ). پس از تمرین، میانگین قدرت عضلانی در گروه تمرین قدرتی و الاستیک نیز بیشتر از گروه تمرین پلایومتریک بود (05/0p < ). با توجه به نتایج، به نظر می‌رسد تمرین الاستیک می‌تواند روشی مفید در بهبود برخی عملکردهای بی‌هوازی ورزشکاران باشد.