تاثیر تمرین با وزنه بر برخی ویژگی‌های ساختاری و عملکردی قلب زنان غیرورزشکار

هدف پژوهش حاضر بررسی تاثیر تمرین با وزنه بر برخی ویژگی‌های ساختاری و عملکردی قلب زنان غیرورزشکار است. 20 دانشجوی دختر غیرورزشکار با میانگین سن 3/2 25 سال، قد 2/8 161 سانتی‌متر و وزن بدن 5/3 4/55 کیلوگرم با سلامت کامل قلبی - عروقی به‌صورت تصادفی در دو گروه کنترل (10 نفر ) و تمرین با وزنه (10 نفر ) قرار گرفتند. برنامه تمرین عبارت بود از: اجرای حرکات پرس پا، پرس سینه، کشش زیر بغل و کشش پشت ساق پا. حرکات در هفته اول با 50 % یک تکرار بیشینه (1rm) در دو نوبت با 10 تکرار اجرا شد که به 80 % 1rm در سه نوبت با شش تکرار در هفته هشتم رسید. برنامه تمرین سه روز در هفته انجام شد. قبل و پس از فعالیت در شرایط استراحت، تعداد ضربان قلب، اندازه فاصله pr، درصد کسر تخلیه‌ای، قطر پایان دیاستولی و سیستولی، ضخامت دیواره خلفی و سپتوم بین بطنی و توده بطن چپ به‌عنوان متغیرهای عملکردی و ساختاری قلب آزمودنی‌ها با روش الکتروکاردیوگرافی و اکوکاردیوگرافی اندازه‌گیری شد. داده‌ها، با استفاده از آزمون t تجزیه و تحلیل شد. نتایج نشان داد در گروه تمرین ضخامت دیواره خلفی و سپتوم بین بطنی و توده بطن چپ افزایش معنی‌داری داشت ( 007/0- 03/0-017/0p=). در سایر متغیرها تغییرات معنی‌داری مشاهده نشد (05/0p?). به‌طور کلی با توجه به نتایج می‌توان گفت تمرین با وزنه در ایجاد برخی سازگاری‌های مناسب ساختاری قلب موثر است و در عملکرد قلب نارسایی ایجاد نمی‌کند.