مقایسه هزینه انرژی و کارایی دوچرخه‌سواری در دوچرخه‌سواران حرفه‌ای و آماتور

کارایی حرکتی از عوامل مهم و تعیین کننده در عملکرد دوچرخه‌سواری استقامتی محسوب می‌شود. با وجود این، مطالعات قبلی که کارایی دوچرخه‌سواری را در دوچرخه‌سواران حرفه‌ای و آماتور مقایسه کرده‌اند، نتایج متناقضی گزارش کرده‌اند؛ بنابراین، هدف از پژوهش حاضر مقایسه هزینه انرژی و کارآیی دوچرخه‌سواری در دوچرخه‌سواران حرفه‌ای و آماتور است. 73 دوچرخه‌سوار جاده تمرین‌کرده سطح بالا شامل 42 نفر دوچرخه‌سوار حرفه‌ای و 31 نفر دوچرخه‌سوار آماتور در این پژوهش شرکت کردند. آزمودنی‌ها یک آزمون ورزشی قلبی-تنفسی فزاینده (رمپ) را تا سرحد خستگی روی چرخ کارسنج اجرا کردند. هزینه انرژی آزمودنی‌ها از میانگین حجم اکسیژن دمی و حجم دی اکسید کربن بازدمی، به‌وسیله دستگاه تجزیه کننده گازها و با استفاده از معادله ارایه شده برور و همکاران محاسبه شد. کارآیی و اقتصاد دوچرخه‌سواری آزمودنی‌ها، به‌ترتیب به‌صورت نسبت میزان کار انجام شده به هزینه انرژی و نسبت کار انجام شده به اکسیژن مصرفی در بارهای کاری 200 و 300 وات محاسبه شد. نتایج نشان داد کارآیی و اقتصاد دوچرخه‌سواری در بار کاری 200 وات بین دو گروه دوچرخه‌سواران آماتور (کارآیی 76/1±58/22%، اقتصاد دوچرخه‌سواری، 37/0±68/4 لیتر/کیلوژول) و حرفه‌ای (کارآیی 45/2±27/23%، 51/0±79/4لیتر/کیلوژول) تفاوت معنی‌داری ندارد، اما در بار کاری 300 وات، کارآیی (011/0=p) و اقتصاد دوچرخه‌سواری (011/0=p) در دوچرخه‌سواران حرفه‌ای (کارآیی 72/1±87/23%، اقتصاد دوچرخه‌سواری 37/0±03/5 لیتر/کیلوژول) به‌طور معنی داری بیشتر از دوچرخه‌سواران آماتور (کارآیی 76/1±58/22%، اقتصاد دوچرخه‌سواری 27/0±75/4 لیتر/کیلوژول) و درمقابل، هزینه انرژی (98± 1263در برابر 71± 1333 ثانیه/ژول) کمتر بود (018/0=p). بین کارآیی و اقتصاد دوچرخه‌سواری در دو بار کاری 200 و 300 وات تفاوت معنی‌داری وجود نداشت. یافته‌های این پژوهش نشان داد دوچرخه‌سواران حرفه‌ای، در مقایسه با دوچرخه‌سواران آماتور در شدت‌های بالا، کارآیی بهتری دارند که تا حدی می‌تواند تفاوت عملکردی عمده بین آن‌ها را در شدت‌های بالا توضیح دهد.