مطالعه تغییرات سطوح برخی شاخص‌های التهابی به دنبال اجرای یک فعالیت ورزشی تا حد واماندگی در محیط گرم و معمولی در مردان کوهنورد

پیش‌بینی التهاب و عوامل بیماری‌زا در بدن از مهم‌ترین و حساس‌ترین نقش‌های سیستم ایمنی است و این امر مهم بر عهده عامل‌های التهابی است. هدف از انجام این پژوهش مطالعه و مقایسه تغییرات سطوح پلاسمایی پروتیین شوک گرمایی، پروتیین واکنشگر c و آنزیم‌های کبدی به دنبال اجرای یک فعالیت ورزشی تا حد واماندگی در محیط گرم (?2±38) و معمولی (?2 ±24) است. ابتدا، 15 کوهنورد با میانگین و انحراف معیار وزن 1/2±6/72 کیلوگرم، قد2/1±8/177سانتی متر و شاخص توده بدنی ورزشکاران 1/1±17/23 کیلوگرم بر متر مربع انتخاب شدند و سپس در دو شرایط متفاوت یک آزمون هوازی منتخب را انجام دادند. این آزمون، آزمونی هوازی بود که با استفاده از دوچرخه مونارک انجام می‌شد. قبل از انجام آزمون، افراد به مدت یک ساعت در شرایط طبیعی با دمای 2 ± 24 درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند و سپس از تمامی افراد نمونه خونی گرفته شد. بلافاصله افراد آزمون هوازی منتخب را تا حد واماندگی اجرا کردند و مجدداً نمونه خونی دادند. یک هفته بعد همین افراد به مدت یک ساعت در محیط گرم 2 ± 38 درجه سانتی‌گراد قرار گرفتند و نمونه خونی دادند و در نهایت، آزمون را تا حد واماندگی اجرا کردند و آخرین نمونه خونی از آنان گرفته شد. برای اندازه‌گیری پروتیین شوک گرمایی (hsp70)، آنزیم‌های کبدی آسپارتات آمینوترانسفراز (sgot یا ast)، آلانین آمینوترانسفراز (sgpt یا alt) وآلکالین فسفاتاز (alk.ph) و پروتیین واکنشگر c (crp) نمونه‌های خونی به آزمایشگاه منتقل شد. به منظور جلوگیری از تغییر ترکیبات خون، سرم‌گیری توسط دستگاه سانتریفیوژ با سرعت 4000 دور در دقیقه در محل انجام آزمون انجام شد. ابزار مورد نیاز شامل کیت اندازه گیریhsp70 (spa – 812 & spa – 810 وشرکت stressgen – canada)، کیت اندازه گیری crp(مدل «منوبایند» ساخت آمریکا،با حساسیت زیاد) و کیت آنزیم‌های کبدی (مدلman ساخت ایران) بود. برای مقایسه تفاوت میانگین و انحراف معیار غلظت متغیرهای وابسته در مردان ورزشکار، پیش و پس از تمرین، در شرایط محیطی طبیعی و گرم از آزمون تحلیل واریانس اندازه گیری مکرر استفاده شد. یافته‌های پژوهش نشان داد بین میزان پروتیین شوک گرمایی ورزشکاران در هر دو محیط تفاوت معنی داری در پس-آزمون و پیش آزمون وجود دارد (05/0 > p) و افزایش در محیط گرم قابل توجه تر است، اما غلظت پلاسمایی crp، ast،alt وalp در محیط گرم و محیط معمولی پیش و پس از تمرین تفاوت معنی داری نداشتند (05/0p > ). نتایج نشان می دهد واکنش پروتیین شوک گرمایی، در مقایسه با متغیرهای دیگر، به شدت تمرین و دمای محیط حساس‌تر است و آستانه تحریک پذیری پایین‌تری دارد