مقایسه تاثیر تمرینات پیلاتس و ایروبیک بر عملکرد تنفسی پویا در دانشجویان دختر دارای اضافه وزن

در تحقیقات بر سازگاری‌های ساختاری و عملکردی دستگاه تنفسی پس از ورزش تاکید شده است، اما نوع و ماهیت تمرین می‌تواند اثرات متفاوتی ایجاد کند. هدف این تحقیق مقایسه تاثیر تمرینات ایروبیک و پیلاتس بر شاخص‌های عملکرد تنفسی دانشجویان دختر دارای اضافه وزن است. 45 دانشجوی دختر دارای اضافه وزن با میانگین شاخص توده بدنی 81/1±05/26 به صورت تصادفی به سه گروه ایروبیک، پیلاتس و کنترل تقسیم شدند و شش هفته تمرین را با تکرار چهار جلسه در هفته اجرا کردند. تمرینات ایروبیک شامل حرکات جهشی و پرشی از تمرینات با تماس پایین به تمرینات با تماس و تمرینات پیلاتس شامل حرکات ارّه، گربه، کشش تک پا، شیرجه فرشته، پیچ ستون مهره‌ها و ... بودند که با شدت 50 تا 80 درصد حداکثر ضربان قلب ذخیره افراد به اجرا درآمدند. عملکرد تنفسی با شاخص‌های ظرفیت حیاتی با فشار (fvc)، حجم بازدمی با فشار در ثانیه اول (fev1) و نسبت حجم بازدمی در ثانیه اول به ظرفیت حیاتی با فشار ((fev1/fvc بودند که با استفاده از دستگاه اسپیرومتری مدل st- 90 و اجرای مانورهای تنفسی متداول اندازه‌گیری شدند. برای استخراج نتایج از آزمون t همبسته، تحلیل واریانس یک راهه و آزمون تعقیبی توکی استفاده شد و سطح معنی داری 05/0 > p منظور شد. نتایج آزمون t همبسته نشان داد پس از شش هفته تمرین ایروبیک و پیلاتس تغییر معنی داری در هیچ‌یک از شاخص‌های تنفسی اندازه گیری شده ایجاد نمی‌شود (05/0 p > ). به علاوه، نتایج آزمون آنالیز واریانس نیز نشان داد میزان تغییر در شاخص fvc (68/0 =p)، fev1 (76/0p=) و fev1/fvc (66/0p=) از پیش آزمون تا پس آزمون سه گروه شرکت کننده تفاوت معنی داری با هم ندارد. بر اساس یافته‌های تحقیق، شش هفته تمرین ایروبیک و پیلاتس با تکرار چهار جلسه در هفته موجب بهبود شاخص‌های عملکرد تنفسی در زنان دارای اضافه وزن نمی‌شود و نمی‌توان بین تاثیر دو نوع تمرین بر شاخص‌های عملکرد تنفسی تفاوتی قایل شد.