تاثیر تمرین تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر بیان ژن mir-208، mir-499 و hsp60 کاردیومیوسیتهای موشهای نر مدل سکتۀ قلبی مواجهه با ایزوپروترنول

این پژوهش با هدف بررسی تاثیر تمرین هوازی تناوبی شدید و مصرف کورکومین بر بیان ژن mir-208، mir-499 و hsp60 کاردیومیوسیتهای رت‌های نر مدل سکتۀ قلبی حاد ناشی از ایزوپروترنول انجام شد. تعداد 40 سر موش صحرایی نر شانزده‌‌هفته‌ای با وزن 200 تا 250 گرم نژاد ویستار با تزریق درون‌صفاقی ایزوپروترنول (با دوز 100 میلی‌گرم بر هر کیلوگرم وزن بدن در دو روز متوالی) دچار آنفارکتوس میوکارد (تایید از طریق شاخص‌های آسیب قلبی: ck، ldl و ctni) شدند. سپس به‌طور تصادفی به چهار گروه (هشت سر موش در هر گروه) تمرین، کورکومین، توام (تمرین + کورکومین) و کنترل تقسیم شدند. تمرین hiit به‌مدت هشت هفته (پنج روز در هفته) شامل 60 دقیقه دویدن تناوبی(چهار دقیقه دویدن با شدت 85-90 درصد vo2max و دو دقیقه ریکاوری فعال با شدت 50-60 درصد) انجام شد. کورکومین روزانه 15 میلی‌گرم به‌ازای هر کیلوگرم وزن بدن به‌صورت گاواژ خوراکی استفاده شد. بیان ژن‌های mir-208، mir-499 و hsp60 با استفاده از روش real-time pcr انجام شد. هر سه مداخله شامل تمرین، کورکومین و توام موجب افزایش معنا‌دار بیان ژنی mir-499 و hsp60 و همچنین بهبود حداکثر اکسیژن مصرفی شدند؛ درحالی‌که بیان ژن mir-208 کاهش یافت (p = 0.001 در همۀ موارد). همچنین بیان  mir-208در گروه توام به‌طور معنا‌داری کمتر از گروه‌های hiit (p = 0.03) و کورکومین (p = 0.049) بود. هر سه مداخله احتمالاً با تغییر بیان میکروrnaها با کاهش عوارض حاصل از سکتۀ قلبی از جمله استرس اکسایشی، آسیب ایسکمی/تزریق مجدد و بازسازی بافتی مرتبط هستند، ولی شاید کاهش بیشتر بیان mir-208 در گروه توام به وجود خطر کمتر مرگ‌ومیر یا سکتۀ مجدد یا بازسازی ساختاری بهتر قلب به‌دنبال سکته اشاره دارد و بر کسب نتایج بهتر در تجویز هم‌زمان کورکومین با تمرینات hiit تاکید می‌کند؛ بااین‌حال به‌دلیل اندازه‌گیری مستقیم نشدن بسیاری از متغیرها و محدودیت‌های پژوهش به بررسی‌های بیشتر نیاز است.

effects of hiit and curcumin supplementation on mir-208, mir-499 and hsp60 expression level in rat model of isoproterenol induced myocardial infraction

the purpose of this study was to investigate effects of high intensity interval training (hiit) and curcumin supplementation on cardiomyocyte mir-208, mir-499 and hsp60 expression level in rat model of isoproterenol induced acute myocardial infraction (ami). 40 male rats (200-250 gr, age: 16 weeks old) were randomized into four groups of training, curcumin, concomitant (hiit+ curcumin) and control following intraperitoneal injection of isoproterenol (100 mg/kg) for two consecutive days to induce myocardial infarction. hiit were done for eight weeks, 5 sessions a week for 60 min. each session was included to 10 intervals (each interval for 4 min) of running at 85-90% of v vo2 peak with 2 min of active recovery at 50 to 60% of v vo2 peak. curcumin was administrated through oral gavage 15 mg/kg a day. expression levels of mir-208, mir-499 and hsp60 genes was evaluated using real-time pcr method. all three interventions of training, curcumin and their combination (hiit+curcumin) significantly elevated cardiac mir-499, hsp60 expression level as well as vo2max improvement; meanwhile, mir-208 expression was reduced (p=0.001 under any circumstances). moreover, the expression levels of mir-208 in the concomitant group were significantly lower than hhi (p=0.03) or curcumin (p=0.049) either. all three interventions are likely associated with alleviation of mi complications e.g. oxidative stress, ischemia/reperfusion injury and tissue remodeling, through modifications in micrornas expression level. moreover, a further reduction in mir-208 expression level in the concomitant group could imply on a lesser mortality rate or recurrent amis as well as a better cardiac structural remodeling following to infraction; emphasizing on better results with curcumin plus hiit co-prescription. however, more investigations are warranted because of no straight measurement of many factors and also limitations in this study.