مقایسۀ آثار تمرینات استقامتی تداومی و تناوبی بر فاکتورهای گلیسمیک بیماران مبتلا به دیابت نوع دو: مرور نظام‌مند و فراتحلیل مقالات داخل ایران

پژوهش‌های زیادی تاثیر فعالیت ورزشی را بر عوامل مرتبط با بیماری دیابت بررسی کرده‌اند. هدف اصلی از انجام‌شدن پژوهش حاضر، مقایسۀ آثار تمرینات استقامتی تداومی و تناوبی بر فاکتورهای گلیسمیک بیماران مبتلا به دیابت نوع دو، به‌صورت مرور نظام‌مند و فراتحلیل مطالعات داخل ایران بود. در پژوهش حاضر، پایگاه‌های اطلاعاتی science direct،pubmed ، scopus، web of science، sid، magiran و google scholar از سال‌های 1380 تا 1398، همراه با کلمات کلیدی جست‌وجو شدند. بعد از غربالگری اولیه، متن کامل مقالات ارزیابی شد و مقالاتی که معیارهای ورود به پژوهش داشتند، تحلیل شدند. تعداد 231 مقاله بررسی اولیه شدند و از این میان 25 مقاله معیارهای ورود به مرور سیستماتیک و فراتحلیل را داشتند؛ براین‌اساس 908 فرد دیابتی که به دو گروه تجربی و گروه کنترل به‌ترتیب تعداد 494 و 414 نفر تقسیم ‌شدند، در گروه تجربی (305 زن، 189 مرد) و در گروه کنترل (278 زن، 136 مرد) قرار گرفتند. میانگین سنی آزمودنی‌ها در پژوهش حاضر 50 سال بود. نتایج متاآنالیز نشان داد که تمرینات تناوبی و تداومی هر دو موجب بهبود شاخص‌های گلیسمی می‌‌شوند. تمرینات استقامتی تداومی و تمرینات تناوبی موجب کاهش معنادار سطوح گلوکز ((p=0.001; se=0.18, 95% ci= 1.24 0.86, z=10 و انسولین ((p=0.001; se= 0.18, 95% ci= 1.62 0.917, z=7 و مقاومت به انسولین (p=0.001; se= 0.05, 95% ci= 0.34 0.13, z=4.52) شدند. بین تمرین تداومی و تناوبی در سطوح گلوکز و انسولین اختلاف معنادار مشاهده شد (p=0.002، p=0.0001)، اما این اختلاف در مقاومت به انسولین مشاهده نشد (p=0.42). تمرینات استقامتی تداومی و تناوبی موجب بهبود سطوح گلوکز خون، انسولین و مقاومت به انسولین می‌‌شوند و تمرینات تناوبی در بهبود عملکرد شاخص‌های گلیسمی موثرتر هستند؛ اگرچه در این زمینه به انجام‌دادن مطالعاتی بیشتر و با کیفیت بهتر نیاز است.

Comparison Effect of Continuous and Interval Training on Glycemic Factors in Type 2 Diabetic Patients: A Systematic Review and MetaAnalysis of Internal Articles

Many studies have investigated the effect of exercise on diabetesrelated factors. The main purpose of the present study was to compare the effects of continuous and Interval endurance training on glycemic factors in type 2 diabetic patients in a systematic and metaanalysis review of Iranian studies. In the present study, databases of ScienceDirect, Scopus, science of the Web, SID, Magiran, and Scholar with special keywords. After initial screening, the full text of the articles was evaluated and Inclusion criteria were articles that were analyzed. Two hundred thirtyone articles were reviewed and 25 articles met the criteria for systematic review and metaanalysis. Accordingly, 908 diabetic patients were divided into two groups of control and experimental groups, respectively: 494 and 414. The mean age of the subjects in the present study was 50 years. The results showed that both interval and continuous exercise improved glucose indexes. (p = 0.001% CI = 1.24 0.86, Z = 10) and insulin (p = 0.001; SE = 0.18, 95% CI = 1.62 0.917, Z = 7) and insulin resistance (p = 0.001; SE = 0.05, 95% CI = 0.34 0.13, Z = 4.52). There was a significant difference between continuous and interval exercise on glucose and insulin levels (p= 0.002 and p = 0.0001). But there was no difference in insulin resistance (p = 0.42). Continues and interval endurance training improves blood glucose, insulin, and insulin resistance levels. Interval training is more effective in improving glycemic index, although further studies and higher quality are still needed.