تاثیر تمرین تناوبی با شدت زیاد و مکمل‌دهی q10 بر محتوای پروتئین pgc-1α و فعالیت آنزیم سیترات سنتاز در عضلۀ نعلی موش‌های صحرایی نر چاق

چاقی بیوژنز میتوکندری عضلات را تضعیف می‌کند و در مورد تاثیر hiit و q10 بر چاقی بررسی شود. هدف پژوهش بررسی اثر توام تمرین hiit و مکمل q10 بر دو شاخص بیوژنز میتوکندری در عضلۀ نعلی موش‌های نر چاق بود. تعداد 48 موش صحرایی نر 16 هفته ای[(وزن گروه‌های چاق 272 تا372 گرم(22/36±308/8گرم)؛ وزن گروه وزن معمولی 140تا197 گرم (22/21±158/6گرم)]،به شش گروه شامل وزن معمولی، چاق مرجع، چاق کنترل، چاق hiit، چاق q10 و چاق توام تقسیم شدند. چاقی با رژیم پرچرب القا شد. مصرف روزانۀ q10 به مقدار mg/kg.bw 500و تمرین hiit (10وهله‌ فعالیت چهار دقیقه‌ای با شدت 85تا90 درصد v vo2 peak با دو دقیقه‌ استراحت) به مدت12 هفته انجام شد. متغیرها به روش وسترن بلات و اسپکتروفتومتری اندازه‌گیری شدند و داده‌ها با تحلیل واریانس یک‌راهه مقایسه شدند. در گروه‌‌های چاق مرجع و کنترل، مقدار پروتئین pgc-1α عضلۀ نعلی کمتر از گروه وزن معمولی بود(به ترتیب p=0.001 و p=0.003) و فعالیت آنزیم سیترات سنتاز (cs) بیشتر بود (به ترتیبp=0.039وp=0.031).q10 ، (p=0/001)، hiit (0.001=p) و اثر توام(0.001=p) مقدار pgc-1α را از گروه وزن معمولی نیز فراتر بردند که از این لحاظ اثر hiit بیشتر از q10 بود(0.017=p). اما هیچ یک از مداخلات، فعالیت cs را تغییر ندادند(p>0.05). می‌توان عنوان کرد که چاقی بیوژنز میتوکندری عضله را تضعیف می‌کند و hiit به‌طور مناسبی سبب جبران این وضعیت و حتی ارتقای آن در مقایسه با موش‌های وزن معمولی می‌شود. مکمل q10 نیز دارای اثرات مفید اما ضعیف‌تر از hiit است؛ با این‌حال، به دلیل کمبود شواهد و محدودیت‌ها لازم است محدودیت های بیشتری انجام شود.

Effect of HIIT and Q10 supplementation on soleus muscle PGC1α level citrate synthase activity in obese male rats

Obesity suppreses muscle mitochondorial biogenesis and the effects of HIIT and Q10 in this area remains to be more investigated. The aim was to investigate the concomitant effects of HIIT and Q10 supplementation on two indices of mitochondorial biogenesis in obese male rats’ skeletal muscle.48 male rats[16 weeks, obese group weight: 272to372gr(308.8±22.36gr); normal weight: 140 to 197gr (158.622.21gr)] were randomized into six groups including normal weight, obese reference, obese control, obese HIIT, obese Q10 and obese HIIT concomitany with Q10 groups. Obesity was induced by high fat diet. Q10 supplentation 500 mg/kg.bw.day and HIIT(10 activity bouts for 4 min at 8590% of v VO2 peak with 2min rest intervals) were done for 12 weeks. Western blot and spectrophotometery methods were respectively used to quantify the variables and the data were analyzed using oneway ANOVA. A lower soleus PGC1α content were observed in obese reference(P=0.001) and also obese control(P=0.003) groups compared to normal weight group with higher citrate synthase activity (P=0.039,P=0.031 respectively) in both of them. HIIT(P=0.001), Q10(P=0.001) and their concomitment (P=0.001) elevated PGC1α expression to levels even higher than normal weight group, with more efficacy were noted for HIIT rather than Q10(P=0.017). None of interventions changed CS activity (P>0.05). It can be concluded that obesity suppreses muscle mitochondorial biogenesis and HIIT efficiently compensates this condition and even elevates muscle mitochondorial biogenesis compared to normal weight rats. Q10 supplementation has also beneficial effects, although weaker than HIIT. However, more investigations remain to be done because of similar evidence and study limmitations.