هنجارهای آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی برای مردان 18 تا 60 سالۀ شهر رشت

پژوهش حاضر با تدوین هنجار آمادگی جسمانی مرتبط با تندرستی مردان 18 تا 60 ساله شهر رشت بود. این پژوهش از نوع توصیفی و به روش پیمایشی بود که از میان جامعۀ آماری مدنظر 384 مرد 18 تا 60 ساله شهر رشت به‌صورت خوشه‌ای و سیستماتیک انتخاب شدند. وزن، قد، bmi، whr،چربی زیرپوستی سه نقطه، استقامت قلبی- تنفسی ، قدرت پنجه‌های دست، انعطاف تنه، استقامت کمربند شانه‌ای و استقامت عضلات شکم با استفاده از آزمون‌های استاندارد اندازه‌گیری شد. برای تحلیل داده‌ها از آمار توصیفی، فرمول z و محاسبۀ نقاط درصدی در هر آزمون استفاده شد و از روی رتبه‌های درصدی به تفکیک عوامل آمادگی جسمانی، هنجار تهیه شد. میانگین استقامت قلبی- تنفسی(48/1 میلی لیتر/کیلوگرم/دقیقه)، قدرت پنجۀ دست (54/3 کیلوگرم)، استقامت عضلات ناحیۀ شکم (تعداد 34/77 دراز و نشست)، استقامت عضلانی ناحیۀ کمربند شانه (تعداد 32/4 شنای سوئدی)، انعطاف‌پذیری (26/5سانتی‌متر)، چربی بدن (25/8 درصد)، bmi (26/4 کیلوگرم بر مترمربع) و whr (0/96) آزمودنی‌ها به دست آمد.‬ یافته‌های پژوهش حاضر نشان داد اکثر مردان 18 تا 60 سالۀ شهر رشت در ارتباط با ترکیب بدن در وضعیت متوسط و در ارتباط با دیگر عوامل آمادگی جسمانی در شرایط نسبتاً خوبی قرار دارند. در بسیاری از فاکتورهای آمادگی جسمانی، مردان رشتی در مقایسه با مردان دیگر مناطق ایران و حتی دیگر کشورها در وضعیت بهتری قرار دارند. بااین حال، اطلاعات اندکی در زمینۀ نرم آمادگی جسمانی افراد جامعه در رده سنی بررسی شده در مطالعۀ حاضر یعنی 18 ال 60ساله در ایران وجود دارد که پیشنهاد می شود مطالعاتی در این باره انجام شوند.

HealthRelated Fitness Norms in Men Aged 18 60 Years Old in Rasht City

The aim of the present study was to constructing a norm of healthrelated fitness in men aged 18 60 years old in Rasht city. The study was descriptive and performed using the survey method in which 384 men aged 1860 from Rasht city were systematically selected using cluster sampling method. Weight, height, BMI, WHR, skinfold of 3 points, aerobic power, handgrip strength, trunk flexibility, abdomen and shoulder girdle muscular endurance were measured using the standard tests. In order to analyze the data, descriptive statistics, zscore, and percentiles were used in each test and the norm of each fitness factor was constructed according to the percentiles. Mean aerobic power (48.14 ml/kg/min), handgrip strength (54.28 kg), abdomen muscular endurance (34.77 situps), shoulder girdle muscular endurance (32.39 pushups), trunk flexibility (26.52 cm), body fat (25.76 %), BMI (26.38 kg/m2) and WHR (0.96) of the subjects were observed. The results showed that most 1860 aged men in Rasht city have middle status in relation to body composition and are relatively good in relation to other fitness factors. Fortunately, in most of the physical fitness factors, Rashti men are in a better status than other regions of Iran and even other countries. However, there is little data on the norm of physical fitness of the population of the age group studied in this study (aged 1860) in Iran, which suggests that studies be conducted in this regard.