پاسخ هورمون اورکسین و پروفایل چربی به شش ماه تمرین مقاومتی و بی‌تمرینی در مردان چاق غیرفعال

این مطالعه با هدف بررسی تاثیر شش ماه تمرین مقاومتی و دو هفته بی­تمرینی متعاقب آن، بر تغییرات اورکسین و چربی‌های خون در مردان چاق انجام شد. 30 مرد غیرفعال (سن: 1.7 ± 21 سال، قد: 7.5 ± 175.5 سانتی متر، وزن: 5.35 ± 95.75 کیلوگرم) به‌صورت تصادفی در دو گروه 15 نفره شامل گروه تجربی (هفت حرکت، چهار ست هشت تکراری با شدت 80 درصد یک تکرار بیشینه، سه جلسه در هفته و به‌مدت شش ماه) و گروه کنترل قرار گرفتند. نمونه‌گیری در پیش‌آزمون، 48 ساعت، هشت، 16 و 24 هفته پس از تمرین‌های مقاومتی و به‌دنبال دو هفته بی‌تمرینی انجام شد. تحلیل واریانس با اندازه‌گیری مکرر نشان داد که یک جلسه فعالیت بر متغیرهای پژوهش تاثیر نداشت. غلظت پلاسمایی اورکسین (p = 0.005) و ldl ( p= 0.004 و p = 0.001 و p = 0.001) و tg (p = 0.020 و p = 0.012 و p = 0.002) و وزن (p = 0.001 و p = 0.001 و p = 0.001) به‌ترتیب در مراحل هشت، 16 و 24 هفته تمرین و tc(p=0.025 و p = 0.002) پس از 16 و 24 هفته فعالیت در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل کمتر بود.hdl پس از هشت، 16 و 24 هفته فعالیت در گروه تجربی در مقایسه با گروه کنترل بیشتر بود (p = 0.001). دو هفته بی­تمرینی باعث افزایش معنادار وزن (p = 0.014) و ldl ( p= 0.002) و tg (p = 0.006) و کاهش معنادار hdl (p = 0.001) در مقایسه با آخرین جلسه‌ فعالیت شد، اما هنوز از مقدار اولیه بهتر بود. درمجموع، انجام‌دادن فعالیت مقاومتی علاوه‌بر تاثیر بر هورمون اورکسین باعث بهبود وزن و نیمرخ چربی در مردان چاق شد و متناسب با طول دوره‌ تمرینی، سازگاری‌ها محسوس تر بود؛ هرچند این سازگاری‌ها با بی­تمرینی تضعیف شدند.

Orexin and Lipid Profile Response to Six Months of Resistance Training and Subsequent Detraining in Sedentary Obese Men

The purpose of this study was to determine the effect of six months resistance training (RT) and two weeks subsequent detraining on orexin and lipid profile in obese men. Thirty sedentary men (age: 21± 1.7year, height: 175.5± 5.7 cm and weight: 95.75± 5.35 kg) were randomly assigned into RT (7 movements, 4 sets of 8 repetitions with 80% 1RM, 3 sessions per week for six months) and control group involving 15 people in each group. Blood samples were obtained in the pretest, 48 hours, 8, 16 and 24 weeks following RT and after 2 weeks detraining. The ANOVA with repeated measure showed one session RT had no effect on variables. Serum concentration of orexin (P=0.005) after 24 weeks, LDL (P=0.004, P=0.001 and P=0.001), TG (P=0.020, P=0.012, P=0.002), weight (P=0.001, P=0.001, P=0.001) after 8, 16 and 24 weeks, and TC (P=0.025, P=0.002) after 16 and 24 weeks of RT were lower in RT compared to the control group, respectively. HDL (P=0.001, P=0.001, P=0.001) was higher in the RT compared to the control group after 8, 16 and 24 weeks of training. Compared to the last training session, two weeks of detraining increased weight (P=0.014), LDL (P=0.002), TG (P=0.006), while HDL reduced (P=0.001), but they were still better than the pretest. At all, RT in addition to affecting the orexin, can improve body weight and lipid profile in obese men and by increasing the duration of training, changes in the variables were more perceptible. Although, these adaptations are weakened by detraining.